การรับรู้ของบุคลากรทางการพยาบาลต่อการจำกัดพฤติกรรมผู้ป่วยจิตเวชด้วยการผูกยึด

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการรับรู้ของ บุคลากรทางการพยาบาลต่อการจำกัดพฤติกรรม ผู้ป่วยจิตเวชด้วยการผูกยึด

วิธีการศึกษา: เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดย ศึกษาในบุคลากรทางการพยาบาล จำนวน 14 คน ที่ปฏิบัติงานบนหอผู้ป่วยจิตเวชจากโรงพยาบาล ระดับตติยภูมิแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพมหานคร คัดเลือก กลุ่มตัวอย่างโดยใช้การเลือกแบบเฉพาะเจาะจง โดยเกณฑ์คัดเข้าคือ มีประสบการณ์ในการดูแล ผู้ป่วยจิตเวชที่ถูกผูกยึด เก็บข้อมูลโดยใช้แบบ สัมภาษณ์เชิงลึกกึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดย ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการศึกษา: บุคลากรทางการพยาบาล มีการรับรู้ในการผูกยึด 6 ประเด็นหลัก ได้แก่ 1) วัตถุประสงค์ของการผูกยึด 2) การผูกยึดเป็น สถานการณ์ที่ทำให้เกิดความยุ่งยากใจและขัดแย้ง ในใจ 3) การผูกยึดส่งผลกระทบด้านลบต่อผู้ป่วย และญาติ 4) การผูกยึดผู้ป่วยเป็นความเสี่ยงของ บุคลากรทางการพยาบาล 5) การผูกยึดเป็นวิธีการ บำบัดที่ให้การดูแลทั้งทางร่างกายและจิตใจของ ผู้ป่วยตลอดกระบวนการ และ 6) ปัญหาและ อุปสรรคที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติการ ผูกยึด

สรุป: แม้ว่าการผูกยึดอาจจะส่งผลกระทบ ต่อผู้ป่วย แต่ก็ยังเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการ จำกัดพฤติกรรมผู้ป่วยจิตเวช ผลการศึกษาในครั้งนี้ เป็นข้อมูลพื้นฐานที่จะนำไปใช้ในการพัฒนา แนวทางในการดูแลผู้ป่วยด้วยการผูกยึดให้มี ประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น