ประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้นในผู้ที่เป็นโรคติดสุราโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลนาบัว จังหวัดอุดรธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้นในผู้ที่เป็นโรคติดสุรา โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลนาบัว จังหวัดอุดรธานี
วิธีการศึกษา : เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ โดยกลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจง 3 กลุ่ม จำนวน 36 คน ได้แก่ ผู้ที่เป็นโรคติดสุรา จำนวน 16 คน ญาติหรือผู้ดูแลผู้ที่เป็นโรคติดสุรา จำนวน 16 คน และทีมดูแลสุขภาพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลนาบัว จำนวน 4 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ประกอบด้วย 1)โปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้น 2) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล 3) แบบประเมินปัญหาจากการใช้สุรา 4) แบบประเมินพฤติกรรมการดื่มสุราโดยติดตามเป็นช่วงเวลา 5) แบบบันทึกข้อมูลการกลับเข้ารับการรักษาซ้ำในระบบฐานข้อมูลของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลนาบัว 6) แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้ที่เป็นโรคติดสุราในการได้รับรู้การดูแลตามโปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยวันดื่มหนักและวันหยุดดื่มโดยใช้สถิติทดสอบที
ผลการศึกษา : ผลการวิเคราะห์สถิติทดสอบที พบว่า ค่าเฉลี่ยของวันดื่มหนักและวันหยุดดื่มภายหลังสิ้นสุดโปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้นในผู้ที่เป็นโรคติดสุรา 1 เดือน มีจำนวนวันดื่มหนักลดลง และมีวันหยุดดื่มเพิ่มขึ้น กว่าก่อนได้รับโปรแกรมอย่างมีนัยทางสถิติที่ระดับ.001(t = 11.67, p < .05) และไม่มีการกลับมารักษาซ้ำภายใน 28 วัน 2) ผู้ที่เป็นโรคติดสุราที่ได้รับโปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้นทุกราย มีความพึงพอใจในระดับมากที่สุด
สรุป : โปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้น สามารถช่วยให้มีพฤติกรรมการดื่มสุราปรับเปลี่ยนในทางที่ดี จึงควรนำโปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้นในผู้ที่เป็นโรคติดสุราไปใช้และขยายผลในระบบบริการสาธารณสุขต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลจิตเวชแห่งประเทศไทย
เอกสารอ้างอิง
กรมอนามัย. (2562, 15 กรกฎาคม). โทษ พิษ ภัยของสุรา และผลกระทบต่อสุขภาพทั้งต่อตนเองและผู้ใกล้ชิด.https://multimedia.anamai.moph.go.th/ebooks/hp-ebook_13_mini-
กุสุมา แก้วแดง. (2564). การศึกษาผลของโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัวต่อการรับรู้ภาระการดูแลของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคติดสุรา โรงพยาบาลกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา.วารสารสภาการสาธารณสุขชุมชน,3(1), 51-64.
ชไมพร วงษ์พรม. (2565). ประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมในผู้ที่เป็นโรคติดสุราหลังจำหน่ายจากโรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. [การค้นคว้าแบบอิสระพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทศพร ทองย้อย, วิลาวัณย์ ชมนิรัตน์, และกิตติภูมิ ภิญโญ. (2562). การจัดการรายกรณีเพื่อดูแลผู้ติดสุราต่อเนื่องจากโรงพยาบาลชุมชน. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 38(3), 80-89.
นรากร สารีแหล้ม, กันตวิชญ์ จูเปรมปรี, และ กัลยา มั่นล้วน. (2561). ตราบาปของผู้ป่วยติดสุรากับการเลือกปฏิบัติและมนุษยชนในวิถีของชุมชน. ศรีนครินทร์เวชสาร, 33(6), 589-594.
ปริทรรศ ศิลปกิจ, และ พันธุ์นภากิตติรัตนไพบูลย์. (2552). AUDIT: แบบประเมินปัญหาการดื่มสุรา แนวปฏิบัติสำหรับสถานบริการปฐมภูมิ. เชียงใหม่.บริษัททานตะวันเปเปอร์จำกัด.
รินทราย อรุณรัตนพงศ์, และ ชวนันท์ ชาญศิลป์. (2560).ความชุกและปัจจัยเกี่ยวข้องกับการตระหนักรู้ถึงภาวะซึมเศร้าในผู้ติดสุราโรงพยาบาลมหาราชเชียงใหม่. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย,62 (1), 27-34.
โรงพยาบาลเพ็ญ. (2565). ฐานข้อมูลผู้ที่เป็นโรคติดสุราที่เข้ามารับบริการในปีงบประมาณ 2563-2565. อุดรธานี:ระบบสนเทศเพื่อการจัดการและการบริหารโรงพยาบาลเพ็ญ.
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลนาบัว. (2565). เวชระเบียนการรักษาผู้ติดสุรา. อุดรธานี: อีสานการพิมพ์.
โรงพยาบาลเพ็ญ. (2565).ฐานข้อมูลผู้ที่เป็นโรคติดสุราที่กลับมารักษาซ้ำในปีงบประมาณ 2563-2565. อุดรธานี: ระบบสนเทศเพื่อการจัดการและการบริหารโรงพยาบาลเพ็ญ.
หรรษา เศรษฐบุปผา. (2558). ผลลัพธ์ทางคลินิกและกระบวนการ ต้นทุนประสิทธิผลของการดำเนินการโปรแกรมโทรถามตามเยี่ยมฉบับสั้น (โปรแกรมการบำบัดดูแลเชิงรุกในชุมชนทางโทรศัพท์) สำหรับผู้ติดสุราและใช้ยาเสพติด:กรณีศึกษา 4 ภาค. แผนงานการพัฒนาระบบการดูแลผู้มีปัญหาการดื่มสุรา (ผรส.).
หรรษา เศรษฐบุปผา, จารุณี รัศมีสุวิวัฒน์, ชลธิชา สิมะวงศ์, และนพวรรณ อูปคำ. (2554). การพัฒนาโปรแกรมใกล้บ้านสมานใจ: การบำบัดดูแลเชิงรุกในชุมชนสำหรับผู้ติดสุรา. (พิมพ์ครั้งที่1). พิมพ์เดือนดี.
หรรษา เศรษฐบุปผา, จารุณี รัศมีสุวิวัฒน์, และสกาวรัตน์ เทพประสงค์. (2556). คู่มือการบำบัดดูแลทางโทรศัพท์ สำหรับบุคลากร (พิมพ์ครั้งที่ 1) .วนิดาการพิมพ์.
หรรษา เศรษฐบุปผา, ชลธิดา สิมะวงศ์, นพวรรณ อูปคำ, และจารุณี รัศมีสุวิวัฒน์. (2553). การพัฒนาโปรแกรมเชิงรุกในชุมชนสำหรับผู้ติดสุรา.แผนพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยที่มีปัญหาการดื่มสุรา
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ, (สิงหาคม 2566). สุขภาพคนไทย. https://www.thaihealthreport.com /th/articles_detail.php?id=207
สุชีรา อรัญทิมา, และ สยุมพร จันทร์งาม. (2565).ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างแรงจูงใจต่อพฤติกรรมการดื่มในผู้ป่วยติดสุรา โรงพยาบาลบ้านด่านลานหอย จังหวัดสุโขทัย. วารสารการสาธารณสุขจังหวัดตาก, 25 (2), 30-57.
Polit, D.E, Beck, C.T, Hungler, B.D. (2001). Essential of nursing research: Methods, Appraisal, and utilization. Philadelphia: Lippincott.
Roger, E. M. (1976). New Product Adoption and Diffusion. Journal of Consumer Research, 2(4), 290-301.
Roger, E. M. (2003). Diffusion of innovation (5nd ed). Free Pres.
Stein, L. I., & Santos, A. B. (1998). Assertive community treatment of persons with severe mental illness. Norton.
World Health Organization. (2001). The alcohol use disorders identification test: AUDIT. Geneva, WHO.
World Health Organization. (2022, 10 May). Global status report on alcohol and health. Retrieved https://www.who. int/publications-detail/global-status-report-on-alcohol.
Sobell, L.C., Agrwal, S., Annis, H. M., Ayala-Velazquez, H., Echeverria, L., Leo, G. I., et al. (2001). Cross-cultural evaluation of two drinking related assessment instruments: Alcohol Timeline Follow back and Inventory of Drinking Situations. Substance Use & Misuse, 36, 313-331.
