REMEDY FOR PEOPLE WITH DEPRESSION BY DHARMA: NATURE ACCORDING TO THE BUDDHIST WAY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Depression is an emotional disorder which will be expressed with a depressed mood, a feeling of boredom, discouragement, hopelessness, lethargic, drowsiness, loss of appetite, weight loss, and insomnia. Depression has been found in females more than males and in all ages. Based on Buddhism perspective, depression is believed to be a feeling caused by lack of consciousness in controlling thoughts. When there is no way to eliminate thoughts or suffering, it can cause feeling down leading to depression. Mindfulness practice is a way to abolish cause of depression by helping person living in the present and controlling or stopping repeated suffering thoughts. Most of Buddhists hold on to religious doctrine as an anchor in their lives. Religious beliefs affect human feelings and actions, help making life happy, and peaceful mind, and offer encouragement to fight the obstacles that come through their life. Preventing depression by using Dharma and applying the natural principles of life in line with Buddhist practices will help patients to heal themselves and keep them from depression.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลจิตเวชแห่งประเทศไทย
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2552). แนวทางการดูแลเฝ้าระวังโรคซึมเศร้าระดับจังหวัด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2555). แนวปฏิบัติทางคลินิกเพื่อการบำบัดทางสังคมจิตใจผู้ป่วยโรคซึมเศร้าในสถาน บริการระดับทุติยภูมิ. อุบลราชธานี: โรงพิมพ์พระศรีมหาโพธิ์.
จุฑามาศ วารีแสงทิพย์. (2552). การฟื้นฟูคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายด้วยธรรมปฏิบัติ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธรณินทร์ กองสุข, พันธุ์นภา กิตติรัตนไพบูลย์, เกษราภรณ์ เคนบุปผา, สุพัตรา สุขาวห, ศิริจันทร์ สุขใจ, และ จินตนา ลี้จงเพิ่มพูน. (2551). ความชุกของโรคซึมเศร้าในคนไทย: การสำรวจระบาดวิทยาโรคทางจิตเวช ระดับชาติปี 2551. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
ธวัลรัตน์ ศรีวิลาศ. (2553). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าในพระภิกษุสูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขภาพจิต คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นันทิรา หงส์ศรีสุวรรณ์. (2559). ภาวะซึมเศร้า. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 19(38), 105-118.
ปุณยภพ สิทธิพรอนันต์. (2550). ฆ่าตัวตายเพราะโรคซึมเศร้า. กรุงเทพมหานคร: ใกล้หมอ. พระปราโมทย์ ปาโมชโช. (2561). ธรรมะกับโรคซึมเศร้า [วีดิโอ]. สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2561, จาก https://www.youtube.com/watch?v=tk662-M-3Y0
พระปลัดสมชาย ปโยโค และอุทัย สุดสุข. (2558). พุทธบูรณาการการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังในสังคมไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 3(2), 45-64.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2557). พุทธธรรม ตอนที่ 1 บทที่ 1 ขันธ์ 5 (พิมพ์ครั้งที่ 39). พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาพรเทพ อ.ต.ตโม (เดชประสาท). (2553). การศึกษาวิเคราะห์วิธีบำบัดโรคซึมเศร้าตามแนวพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์ พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี. (2560). เดี๋ยวมันก็ผ่านไป [วีดิโอ]. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2562, จากhttps://www.youtube.com/watch? v=t28zU09jfA4.
พระมหาสมปอง. (2562). คนแท้ไม่ท้อ [วีดิโอ]. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2562, จาก https://www.youtube.com/watch?v=kT5gKc3_Jcs
พลภัทร์ โล่เสถียรกิจ. (2551). จิตบำบัดแนวพุทธ: การบำบัดด้วยสติ. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, 16(2), 119-129.
พุทธทาสภิกขุ. (2559). บทความสู่สุขคติ: สัพเพ ธัมมานาลัง อภินิเวสายะ. สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2562, จาก https://chapanakij.com/ article/58.
มาโนช หล่อตระกูล และ ปราโมทย์ สุคนิชย์. (2558). จิตเวชศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี.
มาริสา อุทยาพงษ์. (2560). การประยุกต์ใช้การเจริญสติเพื่อป้องกันผู้ที่มีภาวะซึมเศร้า. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 13(2), 109-122.
มาลีวัล เลิศสาครศิริ. (2559). ประสิทธิผลของ โปรแกรมการฝึกสมาธิต่อพหุปัญญาของ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยเซนต์หลุยส์. วารสารพยาบาลทหารบก, 17(3), 44-53.
สมพร กันทรดุษฎี เตรียมชัยศรี. (2560). สร้างเสริมสุขภาพด้วยสมาธิบำบัดแบบ SKT 1-7. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2561, จาก https:// goodlifeupdate.com/healthy-mind/dham¬ma/9742.html
สายฝน เอกวรางกูร. (2554). รู้จัก เข้าใจ ดูแล ภาวะ ซึมเศร้า (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริรัตน์ จันทรมะโน และเจนระวี สว่างอารีย์รักษ์. (2554). แบบแผนการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมสุขภาพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ที่มีคุณภาพชีวิตดี. วารสารสภาการพยาบาล, 26(2), 57-68.
สุนันทา เอ๊าเจริญ, ชิดชนก เทพพิทักษ์, ศศิสังวาลย์ ศรีสังข์, พระปลัดสมชาย ปโยโค (ดำเนิน), และพระมหาวีรธิษณ์ วรินฺโท. (2560). ผลของโปรแกรมการลดภาวะซึมเศร้าในโรคติดต่อ ไม่เรื้อรังด้วยพุทธบูรณาการ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(1), 89-102.
หลวงปู่ เทสก์ เทสรังสี .(2560). ศีลสู่สมาธิ. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2562, จาก https://www.dhammathai.org/articles/dbview.php?No=1118
อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย และ พีรพนธ์ ลือบุญธวัชชัย. (2553). การบำบัดรักษาทางจิตสังคมสำหรับโรคซึมเศร้า. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัครพิชญ์ หลอดทอง. (2559). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าของผู้พิการทางกายและการเคลื่อนไหวในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 11(1), 30-37.
World Health Organization. (2012). Depression health topic. Retrieved January 10, 2019, from https://www.who.int/mediacentre/ factsheets/fs369/en
World Health Organization. (2018). Depression. Retrieved September 12, 2018, from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/depression.
