THE EFFECT OF A RESILIENCE QUOTIENT PROGRAM ON STRESS AND DEPRESSION AMONG NURSING COLLEGE STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Objective: To determine the effect of a resilience quotient program on stress and depression among nursing college students.
Methods: In this quasi-experimental research with two-group pretest–posttest design, forty samples were nursing students recruited by inclusion criteria, randomly assigned to a control or experimental group of twenty. The experimental group participated in the resilience quotient program, while the control group received routine care. Data was gathered by personal stress and depression questionnaire and the resilience quotient program and analyzed by descriptive statistics, dependent t-test, and independent t-test.
Results: 1) Mean score stress and depressive symptoms after participation in the resilience quotient program was significantly lower than the pre-test. 2) The experimental group mean score stress and depressive symptoms was significantly lower than the control group (p < .01).
Conclusion: A resilience quotient program may reduce stress and depression among nursing students.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลจิตเวชแห่งประเทศไทย
References
กรมสุขภาพจิต. (2557). แนวทางการดูแลเฝ้าระวังโรคซึมเศร้าระดับจังหวัด (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 3 2557). [อินเตอร์เน็ต] . 2557 [เข้าถึงเมื่อ 2566 กุมภาพันธ์ 7]. เข้าถึงได้จาก: https://www.thaidepression.com/www/58/guidebookdepress.pdf
วิมลวรรณ ปัญญาว่อง, โชษิตา ภาวสุทธิไพศิฐ, และรัตนศักดิ์ สันติธาดากุล. (2561). การพัฒนาแบบประเมินภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, 30(1), 38-48.
นฤมล สมรรคเสวี, และโสภิณ แสงอ่อน. (2558). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าในนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช, 29(3), 11-27.
ประเวช ตันติพิวัฒนสกุล. (2551). คู่มือการจัดกิจกรรมการสร้างความเข้มแข็งทางใจสำหรับบุคลากรสาธารณสุข. (พิมพ์ครั้งที่ 2). โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์แห่งประเทศไทย.
มาโนช หล่อตระกูล, และปราโมทย์ สุคนิชย์. (บรรณาธิการ). (2558). จิตเวชศาสตร์รามาธิบดี (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทย์ศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
วิสุทธิ์ โนจิตต์, นภัสสร ยอดทองดี, วงเดือน เล็กสง่า, และปารวีร์ มั่นฟัก. (2563). ปัจจัยทำนายความเครียด และวิธีการจัดการความเครียดของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบุรี, 1(1), 118-128.
สุวัฒน์ มหัตนิรันตร์กุล, วนิดา พุ่มไพศาลชัย, และพิมพ์มาศ ตาปัญญา. (2541). แบบประเมินความเครียดด้วยตนเองสวนปรุง. เข้าถึงได้จาก http://www.cumentalhealth.com/ index.php?lay=show&ac=article&Id=539909295เข้าถึงวันที่ 20 มีนาคม 2566
โสภิณ แสงอ่อน, พัชรินทร์ นินทจันทร์, และ ทัศนา ทวีคูณ. (2558). ภาวะซึมเศร้าและความแข็งแกร่งในชีวิตของประชาชนในชุมชนแห่งหนึ่ง. วารสารการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช, 32(2), 84-99.
Grotberg, E. H. (1995). A guide to promoting resilience in children; Strengthening the human spirit. The Hague, Bernard Van Lee Foundation.
Grotberg, E. H. (1997). The International resilience project: Findings from the research and the effectiveness of interventions. Retrieved July 01, 1997, from https://files.eric.ed.gov/fulltex/ED419584.pdf
Grotberg, E. H. (1999). Tapping your inner strength: How to Find the Resilience to Deal with Anything. Retrieved October 01, 1999, from https://www.amazon.com/Tapping-Your-Inner-Strength-Resilience/dp/1572241683.
