RESILLIENCE OF HIGH SCHOOL STUDENTS IN THE LOWER SOUTHERN PROVINCES OF THAILAND
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Objective: To study the resilience of high school students in the lower southern provinces of Thailand.
Methods: The samples in this descriptive study consisted of 261 high school students who study in the lower southern provinces of Thailand and attended the PSU open house in 2016. Convenient sampling was used to select the target participants. The research instruments include the demographic data questionnaire and resilience questionnaire developed by Patcharin et al. consisting of 28 items, with the Cronbach’s Alpha reliability of .85. Data were analyzed by using descriptive statistics, independent t-test, one-way ANOVA, chi-squre and Kruskal-Wallis test.
Results: 1) Resilience score of high school students was between 73 and 140 (Mean = 114.52, SD = 12.01). The highest score was ‘I have’ (Mean = 4.20, SD = .18) or (Min = 48, Max = 68, Mean = 61.60, SD = 3.87), ‘I am’ (Mean = 4.13, SD = .13) or (Min = 25, Max = 50, Mean = 41.11, SD = 4.60), and ‘I can’(Mean = 3.98, SD = .13) or (Min = 21, Max = 74, Mean = 35.72, SD = 4.88), respectively. 2) Results showed that there are statistically and significantly different in mean scores of resilience of students according to underlying disease and parents’ career perception at .05 (t = 77.217, p = .032; t = 8.162, p = .017; t = 5.663, p = .050)
Conclusion: Teacher and family of high school students can use results of this study to enhance resilience among the high school students in provinces in the Southern Thiland.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว เป็นลิขสิทธิ์ของสมาคมพยาบาลจิตเวชแห่งประเทศไทย
References
ชไมพร กาญจนกิจสกุล. (2556). การประยุกต์ใช้หลักคำสอนทางศาสนาในการดำเนินชีวิตของเยาวชนไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 9(1), 95-125.
ธัญญภัสร์ ศิรธัชนราโรจน์, สกล วรเจริญศรี และปริญญา มีสุข. (2560). ความภาคภูมิใจในตนเองและความหยุ่นตัวของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(3), 512-529.
นาฏนภางค์ โพธิ์ไพจิตร์. (2559). ปัจจัยเชิงพุทธจิตวิทยาที่มีความสัมพันธ์กับความเข้มแข็งในการฟื้นพลังของวัยรุ่นในกรุงเทพมหานคร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(1), 253-263.
นันทนพ เข็มเพชร. (2561). ความสามารถในการปรับตัวของนิสิตระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการเมืองการปกครอง, 8(2), 186-199.
นิรมล สุวรรณโคตร, อัจฉรา วัฒนาณรงค์, และ นิภา ศรีไพโรจน์. (2555). การปรับตัวของนิสิตระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 7(2), 134-141.
นงค์ลักษณ์ วิชัยรัมย์, จิณห์จุฑา ชัยเสนา ดาลลาส, ชนัดดา แนบเกษร, และเวทิส ประทุมศรี. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการปรับตัวด้านจิตสังคมและการมองโลกทางบวกกับการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการควบคุมพฤติกรรมก้าวร้าวในวัยรุ่น. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 26(2), 65-75.
บังอร เทพเทียน, ปรินดา ตาสี, ปิยฉัตร ตระกูลวงษ์, และสุภัทรา อินทร์ไพบูลย์. (2551). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับครอบครัวเข้มแข็ง. วารสารสาธารณสุขและการพัฒนา, 6(2), 25-38.
พัชรินทร์ นินทจันทร์, ทัศนา ทวีคูณ, จริยา วิทยะศุภร, และพิศสมัย อรทัย. (2554). ความแข็งแกร่งในชีวิตและความเครียดของนักศึกษาพยาบาลโรงเรียนพยาบาลรามาธิบดี. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 25(1), 1-13.
พัชรินทร์ นินทจันทร์, วารีรัตน์ ถาน้อย, โสภิณ แสงอ่อน, มาณวิภา พัฒนมาศ, และช่อทิพย์ อินทรักษา. (2560). ปัจจัยทำนายความแข็งแกร่งในชีวิตในวัยรุ่นกลุ่มด้อยโอกาส. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 31,(1), 13-28.
พัชรินทร์ นินทจันทร์, ศรีสุดา วนาลีสิน, ลัดดา แสนสีหา, ขวัญพนมพร ธรรมไทย, และพิศสมัย อรทัย. (2554). ความแข็งแกร่งในชีวิตและพฤติกรรมเสี่ยงของวัยรุ่นไทย. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 17(3), 430-443.
พัชรินทร์ นินทจันทร์, โสภิณ แสงอ่อน, และทัศนา ทวีคูณ. (2555). โปรแกรมการสร้างความแข็งแกร่งในชีวิต. กรุงเทพมหานคร: จุดทอง.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2556). ทฤษฎีจิตวิทยาพัฒนาการ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชญานนท์ งามเฉลียว และวดี อัมรักเลิศ. (2556). พัฒนาการทางด้านจิตใจและสังคมในวัยรุ่น. ใน พิชญานนท์ งามเฉลียว, วดี อัมรักเลิศ, และธารทิพย์ แสงสุวรรณ์ (บรรณาธิการ), การดูแลสุขภาพสำหรับ 3 รุ่นอายุ: วัยรุ่น ผู้ใหญ่ และผู้สูงอายุ (หน้า 13-28). สงขลา: บัยตุลพริ้นติ้ง.
พิมลพรรณ อิศรภักดี. (2560). ลักษณะครอบครัวไทยเปลี่ยนไปอย่างไรในกว่า 20 ปีที่ผ่านมา. จดหมายข่าวประชากรและการพัฒนา, 37(4), 6-7. สืบค้นจาก http://www.newsletter.ipsr.mahidol.ac.th
เพ็ญประภา สุธรรมมา และมยุรฉัตร กันยะมี. (2557). ความรุนแรงต่อคู่รักวัยรุ่น: ความท้าทายสำหรับพยาบาลสาธารณสุข. วารสารพยาบาลตำรวจ, 6(1), 247-257.
มะลิวรรณ วงษ์ขันธ์, พัชรินทร์ นินทจันทร์, และโสภิณ แสงอ่อน. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความแข็งแกร่งในชีวิตในวัยรุ่น. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 29(1), 57-75.
มรรยาท รุจิวิทย์. (2548). การจัดการความเครียดเพื่อสร้างเสริมสุขภาพจิต. ปทุมธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รสวันต์ อารีมิตร. (2555). พัฒนาการด้านจิตใจและสังคมของวัยรุ่น. ใน วิโรจน์ อารีกุล, ศิริไชย หงษ์สงวนศรี, สุริยเดว ทรีปาตี, บุญยิ่ง มานะบริบูรณ์, รสวันต์ อารีมิตร, จิราภรณ์ ประเสริฐวิทย์, และคณะ (บรรณาธิการ), พัฒนาการและการเจริญเติบโตของวัยรุ่น (หน้า 19-22). กรุงเทพมหานคร: เอ-พลัส พริ้น.
ศลักษณา กิติทัศน์เศรณี, สุปาณี สนธิรัตน, และทิพย์วัลย์ สุรินยา. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการเลี้ยงดูของบิดามารดากับภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับช่วงชั้นที่ 4. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 15(1), 36-46.
สมาคมครอบครัวศึกษาแห่งประเทศไทย. (2556). ครอบครัวไทยในสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงสู่อาเซียน. จดหมายข่าวครอบครัวศึกษา, ฉบับพิเศษ, 17-23. สืบค้นจาก http://www.thaifamilystudy.com
สุวิณี ภารา. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความแข็งแกร่งในชีวิตของวัยรุ่นในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาพัฒนาการ, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Grotberg, E. H. (1995). A guide to promoting resilience in children: Strengthening the human spirit. The Hague: The Bernard van Leer Foundation.
Howella, K. H. & Miller-Graff, L. E. (2014). Protective factors associated with resilient functioning in
Mehrotra, S., & Chaddha, U. (2013). A correlational study of protective factors, resilience and self esteem in pre medical dropouts. International Journal of Humanities and Social Science Invention, 9(2), 103-106.
Muslim adolescent students in India. Europe’s Journal of Psychology, 7(4), 716-738.
Narayanan, A. & Abeer, M. (2011). Islamic worldview, religious personality and resilience among young adulthood after childhood exposure to violence. Child Abuse & Neglect, 38, 1985-1994.