ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุก ของนิสิตคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวางนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุกของนิสิตคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ กลุ่มตัวอย่างคือนิสิตคณะแพทยศาสตร์ จำนวน 319 คน ที่ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย ใช้ค่าสถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้วยการทดสอบไคสแควร์

ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 72.4) อายุ 20 ปี (ร้อยละ 27.6)  มีค่าดัชนีมวลกาย (Body Mass Index: BMI) สมส่วน (ร้อยละ 59.6) ศึกษาในแผนการศึกษากลุ่มวิชาสาธารณสุขศาสตร์ (ร้อยละ 85.9) รายได้ต่อเดือน 5,000 บาทขึ้นไป (ร้อยละ 63.9) และไม่มีโรคประจำตัว (ร้อยละ 96.6) กลุ่มตัวอย่างมีความรู้ในการบริโภคชานมไข่มุก มีพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุก และมีทัศนคติการบริโภค อยู่ระดับปานกลาง (ร้อยละ 53.6, 58.6 และ 68.0 ตามลำดับ) การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่างๆ กับพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุกของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า อายุ รายได้ ความรู้ ทัศนคติการบริโภคชานมไข่มุก และการเลือกบริโภคชานมไข่มุก มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุกของกลุ่มตัวอย่าง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p-value ≤ 0.05 ส่วนเพศ ค่าดัชนีมวลกายแผนการศึกษา และการมีโรคประจำตัว ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมในการบริโภคชานมไข่มุก

            โดยสรุปแล้ว กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุกอยู่ในระดับปานกลาง โดยอายุ รายได้ ความรู้ ทัศนคติการบริโภคชานมไข่มุกและการเลือกบริโภคชานมไข่มุก มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคชานมไข่มุก ดังนั้นจึงควรส่งเสริมความรู้และปรับทัศนคติและความตระหนักในการบริโภคชานมไข่มุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มนักศึกษาระดับอุดมศึกษา ให้ถูกต้องเพื่อให้มีพฤติกรรมการบริโภคที่เหมาะสม ก่อให้เกิดผลดีต่อสุขภาพ