Lessons Learned from Risk Communications During the COVID-19 Pandemic: A Case Study of Khun Han District, Si Sa Ket Province
Keywords:
Risk communications, COVID-19, Border areas, Lessons learnedAbstract
This qualitative research aimed to study patterns and approaches of risk communication, analyze success factors and limitations in risk communication, and propose guidelines for developing risk communication in rural border communities during the COVID-19 outbreak in Khun Han district, Sisaket province. Data were collected through in-depth interviews and focus group discussions with key informants, including district-level public health administrators, public health officials responsible for risk communications, community leaders (sub-district headmen and village headmen), village health volunteers, and representatives from local administrative organizations. The data were analyzed using content analyses.
The findings revealed that effective risk communication patterns included the concept of "Stay Informed, Not Panicked," establishment of ad hoc communication teams, utilization of diverse communication channels, and use of leaders as role models. Success factors included quick response, stakeholder network participations, and adaptation of information to local contexts. Limitations included data constraints, public and personnel anxiety, and patient stigmatization.
Guidelines for developing risk communication focused on improving systems and structures, strengthening cooperation and participation, enhancing personnel skills, refining communication processes, and developing communication systems in border areas. The results of this research can be applied as guidelines for developing risk communication in border areas and enhancing preparedness for future public health emergencies.
References
World Health Organization. Risk communication and community engagement readiness and response to coronavirus disease (COVID-19): Interim guidance, 19 March 2020. Geneva: World Health Organization; 2020.
Covello VT. Best practices in public health risk and crisis communication. J Health Commun. 2003;8 Suppl 1:5-8; discussion 148-51. doi: 10.1080/713851971.
กระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการสื่อสารความเสี่ยงโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) สำหรับประชาชน. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข; 2563.
Vaughan E, Tinker T. Effective health risk communication about pandemic influenza for vulnerable populations. Am J Public Health. 2009 Oct;99 Suppl 2(Suppl 2):S324-32. doi: 10.2105/AJPH.2009.162537.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ. รายงานสถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) จังหวัดศรีสะเกษ. ศรีสะเกษ: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ; 2564.
Reynolds B, W Seeger M. Crisis and emergency risk communication as an integrative model. J Health Commun. 2005 Jan-Feb;10(1):43-55. doi: 10.1080/10810730590904571.
Lwin MO, Lu J, Sheldenkar A, Schulz PJ, Shin W, Gupta R, Yang Y. Global Sentiments Surrounding the COVID-19 Pandemic on Twitter: Analysis of Twitter Trends. JMIR Public Health Surveill. 2020 May 22;6(2):e19447. doi: 10.2196/19447. PMID: 32412418;
Gesser-Edelsburg A, Cohen R, Hijazi R, Abed Elhadi Shahbari N. Analysis of Public Perception of the Israeli Government's Early Emergency Instructions Regarding COVID-19: Online Survey Study. J Med Internet Res. 2020 May 15;22(5):e19370. doi: 10.2196/19370.
Viswanath K, Lee EWJ, Pinnamaneni R. We Need the Lens of Equity in COVID-19 Communication. Health Commun. 2020 Dec;35(14):1743-1746. doi: 10.1080/10410236.2020.1837445.
Malecki KMC, Keating JA, Safdar N. Crisis Communication and Public Perception of COVID-19 Risk in the Era of Social Media. Clin Infect Dis. 2021 Feb 16;72(4):697-702. doi: 10.1093/cid/ciaa758.
Dryhurst S, Schneider CR, Kerr J, Freeman AL, Recchia G, Van Der Bles AM, et al. Risk perceptions of COVID-19 around the world. J Risk Res. 2020;23(7-8):994-1006.
Bandura A. Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall; 1977.
Freimuth V, Linnan HW, Potter P. Communicating the threat of emerging infections to the public. Emerg Infect Dis. 2000 Jul-Aug;6(4):337-47. doi: 10.3201/eid0604.000403. Erratum in: Emerg Infect Dis 2001 Jan-Feb;7(1):167.
Lundgren RE, McMakin AH. Risk communication: A handbook for communicating environmental, safety, and health risks. Hoboken (NJ): John Wiley & Sons; 2018.
Bavel JJV, Baicker K, Boggio PS, Capraro V, Cichocka A, Cikara M, et al. Using social and behavioural science to support COVID-19 pandemic response. Nat Hum Behav. 2020 May;4(5):460-471. doi: 10.1038/s41562-020-0884-z.
Fischhoff B. The sciences of science communication. Proc Natl Acad Sci U S A. 2013 Aug 20;110 Suppl 3(Suppl 3):14033-9. doi: 10.1073/pnas.1213273110.
Glik DC. Risk communication for public health emergencies. Annu Rev Public Health. 2007;28:33-54. doi: 10.1146/annurev.publhealth.28.021406.144123.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 REGIONAL HEALTH PROMOTION CENTER 9 JOURNAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ประกฎในวารสารศูนย์อนามัยที่ 9 เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน บรรณาธิการ คณะผู้จัดทำ และศูนย์อนามัยที่ 9 นครราชสีมา (เจ้าของ) ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
ผลการพิจารณาของกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิถือเป็นที่สิ้นสุด คณะบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์ในการตรวจแก้ไขข้อความให้ถูกต้องตามหลักภาษาและมีความเหมาะสม
กองบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์มิให้นำเนื้อหาใด ๆ ของบทความ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลการประเมินบทความในวารสารฯ ไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการ อย่างเป็นลายลักษณ์อักษร และผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศูนย์อนามัยที่ 9
