การช่วยเหลือผู้ป่วยเด็กออทิสติก: กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

โรคออทิซึมสเปคตรัมเป็นความบกพร่องของพัฒนาการด้านการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม การสื่อสารทั้งการใช้ภาษาพูดและภาษาท่าทาง และมีพฤติกรรมหรือความสนใจที่จำกัดหรือซ้ำๆ เกณฑ์การวินิจฉัยตามคู่มือการวินิจฉัยและสถิติสำหรับความผิดปกติทางจิต (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders: DSM–5) แบ่งระดับความรุนแรงของเด็กออทิสติกเป็น 3 ระดับได้แก่ ระดับ 1 ต้องการการช่วยเหลือสนับสนุน ระดับ 2 ต้องการการช่วยเหลือสนับสนุนอย่างมาก และระดับ 3 ต้องการการช่วยเหลือสนับสนุนอย่างสูงมาก อย่างไรก็ตาม ระดับความรุนแรงของเด็กออทิสติกเปลี่ยนแปลงได้ตามพัฒนาการและการช่วยเหลือเด็ก ปัจจุบันได้มีแนวทางการช่วยเหลือที่ทำให้เด็กออทิสติกมีพัฒนาการที่ก้าวหน้าคือ 1) การช่วยเหลือจากบุคลากรทางการแพทย์ 2) การเสริมสร้างพลังของครอบครัว 3) การประสานความร่วมมือจากบุคลากรในโรงเรียน และ 4) การเสริมสร้างความสามารถของเด็กออทิสติก ดังนั้น ความรู้และความเข้าใจในการสังเกตอาการเบื้องต้นเกี่ยวกับโรคออทิซึมสเปคตรัมเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผู้ปกครองนำเด็กออทิซึมสเปคตรัมเข้ารับการคัดกรอง ซี่งจะทำให้เด็กได้รับการช่วยเหลือในระยะเริ่มแรกเร็วขึ้น และคาดว่าจะส่งผลให้พัฒนาการของเด็กดีขึ้น

คำสำคัญ: โรคออทิซึมสเปคตรัม ระดับความรุนแรงของโรค การส่งเสริมพัฒนาการ