การประเมินผลลัพธ์ระบบการบริการโดยทีมสหสาขาวิชาชีพในคลินิกหัวใจล้มเหลว โรงพยาบาลรามาธิบดี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงบรรยายมีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลลัพธ์ระบบการบริการโดยทีมสหสาขาวิชาชีพ พฤติกรรมการดูแลตนเอง และความคิดเห็นของผู้ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวต่อการรับบริการในคลินิกหัวใจล้มเหลว โรงพยาบาลรามาธิบดี ใช้กรอบแนวคิดคุณภาพการบริการของโดนาบิเดียน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 31 ราย เก็บรวมรวมข้อมูลระหว่างเดือนระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงเดือนตุลาคม พ.ศ.2560 โดยใช้แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล ข้อมูลภาวะสุขภาพ สัมภาษณ์พฤติกรรมการดูแลตนเอง และความคิดเห็นของผู้ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวที่รับการบริการในคลินิกหัวใจล้มเหลว วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติบรรยาย ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชาย (ร้อยละ 58.1) อายุระหว่าง 26-83 ปี (เฉลี่ย 56.8 ปี) ส่วนใหญ่มีภาวะหัวใจล้มเหลว Stage C (ร้อยละ 83.9) และเข้ารับการรักษาในคลินิก 6 เดือนขึ้นไป (ร้อยละ 93) ก่อนเข้ารักษาในคลินิกพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ มีระยะทางในการเดินพื้นราบใน 6 นาที (6 MWT) < 300 เมตร (ร้อยละ51.6) LVEF < 40 % (ร้อยละ 90.3) และไม่สามารถทำงานได้ กลุ่มตัวอย่างทุกรายเคยนอนรักษาตัวในโรงพยาบาล และเคยมาฉุกเฉินด้วยภาวะหัวใจล้มเหลว หลังเข้ารักษาในคลินิกหัวใจล้มเหลวพบว่า กลุ่มตัวอย่างมี 6 MWT >300 เมตร ร้อยละ 71.0 มี LVEF เพิ่มขึ้น จำนวน 25 ราย (ร้อยละ 80.65) มารักษาซ้ำในโรงพยาบาล จำนวน 3 ราย และไม่เคยมาฉุกเฉินด้วยภาวะหัวใจล้มเหลว ส่วนพฤติกรรมการดูแลตนเองเกี่ยวกับ การจัดการภาวะน้ำเกิน พบว่า กลุ่มตัวอย่างสามารถจำกัดอาหารเค็มได้ ร้อยละ 100 ติดตามอาการภาวะน้ำเกิน (ร้อยละ100) ด้วยการประเมินอาการบวม (ร้อยละ 96.8 ) การชั่งน้ำหนัก (ร้อยละ 96.7) การปรับยาขับปัสสาวะ(ร้อยละ 61.3) และการตวงน้ำเข้า-ออกจากร่างกาย (ร้อยละ 83.9) กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ออกกำลังกายทุกวันหรืออย่างน้อยสัปดาห์ละ 3-5 วัน (ร้อยละ 80.7) ส่วนใหญ่ไม่พบปัญหาการนอนหลับ (ร้อยละ 61.3) รับประทานยาสม่ำเสมอ ร้อยละ 77.4 และร้อยละ 100 รู้จักสิ่งที่ทำให้ภาวะหัวใจล้มเหลวรุนแรงมากขึ้น กลุ่มตัวอย่างไม่ดื่มสุรา ร้อยละ 90.3 ไม่สูบบุหรี่ ร้อยละ 96.8 และกลุ่มตัวอย่างทุกรายคิดว่าคลินิกหัวใจล้มเหลวมีประโยชน์คือ ช่วยให้ผู้ป่วยสามารถปรับพฤติกรรมการดูแลตนเองได้ดีขึ้น เข้ารับบริการได้สะดวก สามารถขอคำปรึกษาได้หลายช่องทาง ทำให้ผลลัพธ์ทางคลินิกดีขึ้น ผลการวิจัยครั้งนี้ทำให้บุคลากรสุขภาพเข้าใจเกี่ยวกับระบบการบริการของคลินิกหัวใจล้มเหลวโดยทีมสหสาขาวิชาชีพ โดยเฉพาะพยาบาลที่มีบทบาทสำคัญในคลินิกหัวใจล้มเหลว
Article Details
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในรามาธิบดีพยาบาลสาร ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่หรือเพื่อกระทำการใด ใด จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากรามาธิบดีพยาบาลสารก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Drazner MH, et al. 2013 ACCF/AHA Guideline for the
management of heart failure: Executive summary. JACC.
2013;62(16):1495–539.
2. Bonow RO, Mann DL, Zipes DP, Libby P. Braunwald’s
heart disease: a textbook of cardiovascular medicine. 9th
ed. Philadelphia: Elsevier Saunders; 2012.
3. Heart Failure Society of America. Executive summary:
HFSA 2010 Comprehensive heart failure practice
guideline. J Card Fail. 2010;16(6):e1-2.
4. Jaarsma T, Stromberg A, Gal TB, Cameron J, Driscoll A,
Duengen H, et al. Comparison of self-care behaviors of
heart failure patients in 15 countries worldwide. Patient
Educ Couns. 2013;92:114-20.
5. Kanjanavanit R, Phrommintikul A. Comprehensive heart
failure management program. Bangkok: Concept Medical;
2014. (in Thai)
6. Riegel B, Lee CS, Dickson VV, Carlson B. An update on
the self-care of heart failure index. J Cardiovasc Nurs.
2009;24(6):485–97.
7. Woda A, Haglund K, Belknap RA, Sebern M. Self-care
behaviors of African Americans living with heart failure.
J Community Health Nurs. 2015;32:173–86.
8. The Heart Association of Thailand under the Royal
Patronage of H.M. the King, Heart Failure Society of
Thailand. Guidelines for diagnosis and treatment of heart
failure, 2014. Bangkok: A-Plus Printing; 2014. (in Thai)
9. European Society of Cardiology. 2016 ESC Guidelines
for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart
failure. Eur J Heart Fail. 2016;37(27):1-85.
10. Kanjanavanit R. Comprehensive heart failure management
program. 2nd ed. Bangkok: Concept medical; 2015. (in
Thai)
11. Glogowska M, Simmonds R, McLachlan S, Cramer H,
Sanders T, Johnson R, et al. Managing patients with heart
failure: A qualitative study of multidisciplinary teams with
specialist heart failure nurses. Ann Fam Med.
2015;13(5):466-71.
12. Amaritakomol A. Nursing role of heart failure clinic. In:
Kanjanavanit R, editor. Comprehensive heart failure
management program. 2nd ed. Bangkok: Concept medical;
2015. p.77-91. (in Thai)
13. Jaarsma T. Inter-professional team approach to patients
with heart failure. Heart. 2005;91(6):832–38.
14. Hsiao I, Chien C, Chen C, Lin C, Koo M. Predictors of
lack of improvement in the left ventricular ejection fraction
in patients with congestive heart failure 18 months after
commencement of a disease management program: a
prospective observational study. Tzu Chi Medical Journal.
2015;7:164-69.
15. Wongwantanee S, Kiatjaroensin s, Dowmanee P,
Jaratpatanawong C, Kumti T. Effectiveness of heart failure
clinic care in Rayong hospital. The Journal of Prapokklao
Hospital Clinical Medical Education Center.
2010;27(4):222-33. (in Thai)
16. Medical Statistics. Statistics for heart failure patients.
Ramathibodi Hospital; 2560. (in Thai)
17. Joynt KE, Jha AK. A path forward on medicare
readmissions. N Engl J Med. 2013;368(13):1175-77.
18. Donabedian A. The quality of care. JAMA.
1988;260(12):1743-48.
19. Krumholz HM, Baker DW, Ashton CM, Dunbar SB,
Friesinger GC, Havranek EP, et al. Evaluating quality of
care for patients with heart failure. Circulation.
2000;101:122-40.
20. Malathum P, Intarasombat, P. Evaluation of nursing care
quality: outcome indicators. Rama Nurs J. 2006;12(1):
25-36. (in Thai)
21. Pfeiffer E. A short portable mental status questionnaire for
the assessment of organic brain deficit in elderly patients.
J Am Geriatr Soc. 1975;23(10):433-41.
22. Intarasombat P. Assessment of health status among the
elderly. Rama Nurs J. 1996;2(3):44-57. (in Thai)
23. Suwanno J, Petsirasan R, Prasearttha P, Chanpradi A,
Saisu W. Self-care among patients with chronic heart
failure. Thai Journal of Nursing Council. 2008;
23(1):35-47. (in Thai)
24. Intarasak N, Chinnawong T, Kritpracha C. The effect of
self-management support program on health behaviors
and clinical status among patients with congestive heart
failure. Songklanagarind J Nurs. 2015;35:131-42. (in
Thai)
25. WHO expert consultation. Appropriate body-mass index
for Asian populations and its implications for policy and
intervention strategies. Lancet. 2004;363:157-63.
26. Lehnbom EC, Bergkvist AC, Gransbo K. Heart failure
exacerbation leading to hospital admission: a crosssectional
study. Pharm World Sci. 2009;31(5):572–79.
27. Rerkluenrit J. Effectiveness of a literacy and counseling
program on self-are abilities among persons with heart
failure. Journal of Nursing and Health Care.
2015;33(2):61-70. (in Thai)
28. Suwanno J, Petsirasan R, Prasearttha P, Chanpradi A,
Saisu W. Age and heart failure self-care: a comparison of
self-care maintenance between elderly and adults.
Songklanagarind Medical Journal. 2009;27(4):335-46.
(in Thai)
29. Tung HH, Chen SC, Yin WH, Chen CH, Wang T.J, Wu
SF. Self care behavior in patients with heart failure in
Taiwan. Eur J Cardiovasc Nurs. 2012;11(2):175-82.
30. Pollentier B, Iron SL, Benedetto CM, Dibenedetto AM,
Loton D, Seyle RD, et al. Examination of the six minute
walk test to determine functional capacity in people with
chronic heart failure: a systematic review. Cardiopulm
Phys Ther J. 2010;21(1):13-21.
31. Arslan S, Erol, MK, Gundogdu F, Sevimli S, Aksakal E,
Senocak H, et al. Prognostic value of 6-minute walk test
in stable outpatients with heart failure. Tex Heart Inst J.
2007;34:166-69.
32. Seto E, Leonard KJ, Cafazzo JA, Masino C, Barnsley J,
Ross HJ. Self-care and quality of life of heart failure
patients at a multidisciplinary heart function clinic. J
Cardiovasc Nurs. 2011;26(5):377-85.
