ผลของโปรแกรมอบรมการช่วยชีวิตต่อความรู้ การรับรู้สมรรถนะของตนเองในการช่วยชีวิต และความสามารถในการกดหน้าอกของนักศึกษาพยาบาล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมอบรมการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน วัตถุประสงค์ เพื่อ เปรียบเทียบความรู้ในการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน การรับรู้สมรรถนะของตนเองในการปฏิบัติช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน และการประเมินคุณภาพในการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง คือ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 ปีการศึกษา 2558 จำนวน 180 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ โปรแกรมอบรมการช่วยฟื้นชีวิตขั้นพื้นฐาน แบบวัดความรู้ในการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน จำนวน 25 ข้อ แบบวัดการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน จำนวน 18 ข้อ ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาของเครื่องมือโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 คน ได้ค่าความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 0.97 และตรวจสอบความเที่ยงของเครื่องมือโดยคำนวณค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค ได้ค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.96 ทำการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติบรรยาย ผลการวิจัย พบว่า ผู้เข้าอบรมที่ทดสอบผ่านตามเกณฑ์ด้านเนื้อหาความรู้ในการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน ร้อยละ 80 ประเมินคุณภาพในการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพ เมื่อจำแนกรายด้าน พบว่า ด้านตำแหน่งวางมือ และความลึกในการกดหน้าอกผ่านเกณฑ์ คิดเป็นร้อยละ 72.7 และ ร้อยละ 90 ตามลำดับ สำหรับอัตราเร็วในการกดหน้าอกตามเกณฑ์ ปี ค.ศ. 2010 ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 68.9 แต่ผ่านเกณฑ์ ปี ค.ศ. 2015 คิดเป็นร้อยละ 7.2 แสดงให้เห็นว่า โปรแกรมนี้ช่วยพัฒนาความรู้และสมรรถนะแห่งตนในการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน และทักษะการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพได้ แต่อัตราเร็วในการกดหน้าอกยังไม่ผ่านเกณฑ์ ดังนั้นการเพิ่มประสิทธิภาพการนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพด้วยการใช้หุ่นฝึกที่มีอุปกรณ์ให้ผลป้อนกลับเป็นภาพและเสียงในระหว่างการฝึกฝน จะช่วยให้ผู้เรียนสามารถควบคุมการกดหน้าอกให้เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนดร่วมกับการจัดให้ผู้เรียนมีเวลาฝึกซ้ำๆ อย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้เกิดความคงอยู่ของทักษะการกดหน้าอกที่มีคุณภาพสูง
Article Details
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในรามาธิบดีพยาบาลสาร ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่หรือเพื่อกระทำการใด ใด จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากรามาธิบดีพยาบาลสารก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Hansen CM, Kragholm K, Granger CB, Pearson DA,Tyson C, Monk L, et al. The role of bystanders, first
responders, and emergency medical service providers in timely defibrillation and related outcomes after out-ofhospital cardiac arrest: results from a statewide registry.Resuscitation. 2015;96:303-9.
Neumar RW, Shuster M, Callaway CW, Gent LM, Atkins DL, Bhanji F, et al. Part 1: Executive summary: 2015
American heart association guidelines update for cardiopulmonary resuscitation and emergency
cardiovascular care. Circulation. 2015;132(18 Suppl 2):S315-67.
Kronick SL, Kurz MC, Lin S, Edelson DP, Berg RA, Billi JE, et al. Part 4: Systems of care and continuous quality
improvement: 2015 American heart association guidelines update for cardiopulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care. Circulation. 2015;132(18 Suppl 2):S397-413.
Kleinman ME, Brennan EE, Goldberger ZD, Swor RA,Terry M, Bobrow BJ, et al. Part 5: Adult basic life support
and cardiopulmonary resuscitation quality: 2015 American heart association guidelines update for
cardiopulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care. Circulation. 2015;132(18 Suppl 2):S414-35.
Abella BS. High-quality cardiopulmonary resuscitation:current and future directions. Curr Opin Crit Care.
;22(3):218-24.
Roh YS, Issenberg SB. Association of cardiopulmonary resuscitation psychomotor skills with knowledge and selfefficacy in nursing students. Int J Nurs Pract.2014;20(6):674-79.
Dal U, Sarpkaya D. Knowledge and psychomotor skills of nursing students in North Cyprus in the area of
cardiopulmonary resuscitation. Pak J Med Sci. 2013;29(4):966-71.
Aroor AR, Saya RP, Attar NR, Saya GK, Ravinanthanan M. Awareness about basic life support and emergency
medical services and its associated factors among students in a tertiary care hospital in South India. J Emerg Trauma Shock. 2014;7(3):166-69.
Mokhtari Nori J, Saghafinia M, Kalantar Motamedi MH,Khademol Hosseini SM. CPR training for nurses: how
often is it necessary? Iran Red Crescent Med J.2012;14(2):104-7.
Meaney PA, Bobrow BJ, Mancini ME, Christenson J, de Caen AR, Bhanji F, et al. Cardiopulmonary resuscitation
quality: improving cardiac resuscitation outcomes both inside and outside the hospital. Circulation. 2013;128(4):
-35.
Matchim Y, Kongsuwan W. Thai nursing students’ experiences when attending real life situations involving
cardiac life support: a phenomenological study. Nurse Educ Today. 2015;35(12):1186-91.
Oermann MH, Kardong-Edgren SE, Odom-Maryon T.Competence in CPR. Am J Nurs. 2012;112(5):43-6.
Sangamesh NC, Vidya KC, Pathi J, Singh A. Awareness,attitude, and knowledge of basic life support among
medical, dental, and nursing faculties and students in the university hospital. J Int Soc Prev Community Dent.
;7(4):161-7.
Mundell WC, Kennedy CC, Szostek JH, Cook DA.Simulation technology for resuscitation training: a
systematic review and meta-analysis. Resuscitation.2013;84(9):1174-83.
Bandura A. Self-efficacy: the exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company; 1997.
Artino AR, Jr. Academic self-efficacy: from educational theory to instructional practice. Perspect Med Educ.
;1(2):76-85.
Laerdal medical. Resusci® Anne Modular System; 2001 [cited 2019 May 7]. Available from https://www.laerdal.com/au/docid/1021524/Resusci-Anne-Modular-System
Akhu-Zaheya LM, Gharaibeh MK, Alostaz ZM.Effectiveness of simulation on knowledge acquisition,
knowledge retention, and self-efficacy of nursing students in Jordan. Clinical Simulation in Nursing. 2013;9(9).
e335-42.
Afzalimoghaddam M, Talebideloi M, Talebian M,Farahmand S. Evaluation of the effectiveness of basic life
support training on the knowledge and skills. Patient Saf Qual Improv. 2014;2(2):73-5.
Almesned A, Almeman A, Alakhtar AM, AlAboudi AA,Alotaibi AZ, Al-Ghasham YA, et al. Basic life support
knowledge of healthcare students and professionals in the Qassim University. Int J Health Sci (Qassim).
;8(2):141-50.
Sutton RM, Nadkarni V, Abella BS. “Putting it all together” to improve resuscitation quality. Emerg Med
Clin North Am. 2012;30(1):105-22.
Toubasi S, Alosta MR, Darawad MW, Demeh W. Impact of simulation training on Jordanian nurses’ performance of basic life support skills: a pilot study. Nurse Educ Today.2015;35(9):999-1003.
Owojuyigbe AM, Adenekan AT, Faponle AF, Olateju SO.Impact of basic life support training on the knowledge of basic life support in a group of Nigerian dental students.Niger Postgrad Med J. 2015;22(3):164-8.
Ross JG. Simulation and psychomotor skill acquisition: a review of the literature. Clinical Simulation in Nursing.2012;8(9):429-35.
Desiani S, Nuraeni A, Priambodo AP. How do knowledge and self-efficacy of internship student in performing
cardiopulmonary resusitation? BNJ. 2017;3(5):612-20.
Bandura A. Self-efficacy. In: Ramachaudran VS, editor.Encyclopedia of human behavior. New York: Academic
Press; 1994. p.71-81.
Simone ED, Giannetta N, Auddino F, Cicotto A, Grilli D,Muzio MD. Medication errors in the emergency department:knowledge, attitude, behavior, and training needs of nurses. Indian J Crit Care Med. 2018; 22(5):346-52.
Bhanji F, Donoghue AJ, Wolff MS, Flores GE, Halamek LP, Berman JM, et al. Part 14: Education: 2015 American
Heart Association guidelines update for cardiopulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care.
Circulation. 2015;132(suppl2):S561-73.
Majer J, Madziala A, Dabrowska A, Dabrowski M. The place of true CPR feedback device in cardiopulmonary
resuscitation. Should we use it? a randomized pilot study.Disaster Emerg Med J. 2018;3(4):131-6.
Gruber J, Stumpf D, Zapletal B, Neuhold S, Fischer H.Real-time feedback systems in CPR. Trends in Anaesthesia and Critical Care. 2012;2(6):287-94.
Kirkbright S, Finn J, Tohira H, Bremner A, Jacobs I,Celenza A. Audiovisual feedback device use by health care
professionals during CPR: a systematic review and metaanalysis of randomised and non-randomised trials.
Resuscitation. 2014;85(4):460-71.
