การพัฒนาแนวทางการจัดการรายกรณีกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในชุชมชนเขตเมือง กรุงเทพมหานคร : กรณีศึกษาซอยสวนเงิน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ มีวัตถุุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจัดการรายกรณีกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในชุุมชนเขตเมืองแห่งหนึ่งในกรุุงเทพมหานคร และศึกษาปัญหาอุุปสรรค แนวทางแก้ไข และความต้องการการดููแลของผู้ที่เป็นกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานชนิ ดที่ 2 ที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ที่อาศัยอยู่ในชุุมชนซอยสวนเงิน อายุุ 35 ปีขึ้นไป และมีปัจจัยเสี่ยงโรคเบาหวาน จำนวน 30 ราย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ดำเนินการวิจัย 2 ระยะ ได้แก่
ระยะที่ 1 ใช้การจัดการรายกรณีและระยะที่  2 ใช้ระเบียบวิธีเชิงคุุณภาพของแนวคิดกรณีศึกษาในกลุ่มตัวอย่างที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปโดยใช้สถิติบรรยาย สถิติการทดลองแบบจับคู่หรือสถิติการทดสอบของวิลค็อกซันในการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้โรคเบาหวานพฤติกรรมสุขภาพ  ระดับน้ำตาลในเลือดปลายนิ้ว ดัชนีมวลกาย และเส้นรอบเอว ก่อนและหลังได้รับการจัดการรายกรณี ในระยะที่ 1 และการวิเคราะห์ข้อมููลเชิงคุุณภาพของแนวคิดกรณีศึกษาใน
ระยะที่ 2 ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้โรคเบาหวานและพฤติกรรมสุขภาพสููงขึ้นมากกว่าก่อนเข้าร่วมการวิจัยอย่างมีนั ยสำคัญทางสถิติ ผลลัพธ์ทางคลินิกได้แก่ ระดับน้ำตาลในเลือดปลายนิ้ว ดัชนีมวลกาย รอบเอวน้อยกว่าก่อนเข้าร่วมการวิจัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่ยังไม่บรรลุเป้าหมายต้องการใช้การจัดการรายกรณี ในการแก้ไขปัญหาและลดอุุปสรรค ผลการวิจัยหลังสิ้นสุุดระยะที่ 2 พบว่าคะแนนพฤติกรรมสุขภาพเปลี่ยนแปลงจากระดับปานกลางเป็นระดับสููง จะเห็นว่าการจัดการรายกรณีในกลุ่ม เสี่ยงโรคเบาหวานชนิ ดที่ 2 ในชุุมชนช่วยลดความเสี่ยงการเกิดโรคเบาหวานได้ พยาบาลชุุมชนจึงควรประยุุกต์ใช้การจัดการรายกรณี ในการดููแลกลุ่ม ผู้ป่วยโรคเรื้อรังและกลุ่ม เสี่ยงโรคไม่ติดต่อเรื้อรังเพื่อสร้างเสริมภาวะสุุขภาพและชะลอการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่อาจจะเกิิดขึ้นได้
คำสำคัญ : การจัดการรายกรณี ผลลัพธ์ทางคลินิก พฤติกรรมสุขภาพ กลุ่ม เสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2