การศึกษาพฤติกรรมของบิดามารดาในการดูแลผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคกลุ่มอาการเนฟโฟรติด
Abstract
โรคกลุ่มอาการเนฟโฟรติดเป็นโรคเรื้อรังที่พบได้บ่อยในกลุ่มเด็กวัยก่อนเรียนและวัยเรียน ซึ่งสามารถรักษาให้หายขาดได้ในผู้ป่วยที่มีการตอบสนองต่อยาสเตียรอยด์ โดยผู้ป่วยจะต้องได้รับการดูแลในการปฏิบัติตัวที่ถูกต้องด้วย ผู้วิจัยจึงต้องการที่จะศึกษาพฤติกรรมของบิดามารในการดูแลผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคกลุ่มอาการเนฟโฟรติคที่มารับการรักษาที่โรงพยาบาลศิริราช โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์สภากาชาดไทย สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี และวิทยาลัยแพทยศาสตรกรุงเทพมหานครและวชิรพยาบาล จำนวน 136 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์เกี่ยวกับการดูแลและวิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่การคำนวณร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่าพฤติกรรมของบิดามารดาในการดูแลผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคกลุ่มอาการเนฟโฟรติคในเรื่องการดูแลสุขภาพทั่วไป การดูแลเฉพาะโรค การดูแลเมื่อมีอาการผิดปกติ การดูแลเพื่อป้องกันการติดเชื้อ และการมาตรวจตามนัดอยู่ในระดับดี แต่ยังมีการดูแลบางเรื่องที่บิดามารดายังปฏิบัติได้ไม่ถูกต้องนักคือ เรื่องการไม่ให้ลูกออกกำลังกายทุกประเภท การไม่ให้ลูกช่วยทำงานบ้านในขณะที่ลูกไม่มีอาการรุนแรง การดูแลผิวหนังของลูกเมื่อมีอาการบวม แดง การดูแลเมื่อลูกมีไข้หรือท้องเสียและการไม่พาลูกไปในที่ชุมชน พบว่าอยู่ในระดับดีปานกลาง
จากผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะว่าบุคลากรทางการพยาบาลควรให้คำแนะนำบิดามารดาทุกครั้งที่มารับการรักษาเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวอย่างต่อเนื่องและซักถามปัญหาในการปฏิบัติ รวมทั้งมีการประสานงานระหว่างหน่วยงานอย่างต่อเนื่อง ทั้งขณะอยู่โรงพยาบาลและเมื่อกลับบ้าน
คำสำคัญ : พฤติกรรมของบิดามารดา,การดูแล,เด็กวัยเรียน,โรคกลุ่มอาการเนฟโฟรติค
Downloads
