ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความเหนื่อยหน่ายในงานของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช

Abstract

การศึกษาหาความสัมพันธ์เชิงทำนายครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับขวัญกำลังใจในการทำงาน ความเหนื่อยหน่ายในงาน และหาปัจจัยทำนายความเหนื่อยหน่าย ในงานของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นพยาบาลวิชาชีพในกลุ่มงานการพยาบาล จาก 9 แผน ผู้ป่วย จำนวน 440 คนโดยใช้แบบสอบถามปัจจัยส่วนบุคคล แบบสอบถามปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับขวัญกำลังใจในการทำงานที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง และสอบถามความเหนื่อยหน่าย ในงานตามแนวคิดของแมสแลชและแจ็คสัน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการถดถอยแบบขั้นตอน

ผลการศึกษา พบว่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับขวัญกำลังในงานพยาบาลวิชาชีพ ที่อยู่ในระดับสูง คือ ด้านความเป็นมิตรและความร่วมมือของเพื่อนร่วมงาน ด้านการบริการจัดการของผู้บริหารและ ด้านความมั่นคงและปลอดภัยในงาน (X = 3.78; SD=0.49,  X =3.79; SD = 0.55 และ X = 3.50; SD = 0.44 ตามลำดับ) ส่วนปัจจัยระดับปานกลาง คือ ด้านปริมาณงานที่ต้องการเงินเดือนและผลประโยชน์ที่นอกเหนือจากเงินเดือน การให้ข้อมูลข่าวสารอย่างเพียงพอ โอกาสในการเจริญเติบโตและความก้าวหน้า (X =3.22;SD=0.41, X =3.17 ;SD= 042, X = 3.34 ;SD = 0.60 และ X 3.46 ;SD = 0.59  ตามลำดับ)

ความเหนื่อยหน่ายในงานของพยาบาลวิชาชีพ โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (X = 58.43;SD=14.00) โดยความอ่อนล้าทางอารมณ์ และการลดความสำเร็จส่วนบุคคลอยู่ในระดับปานกลาง (X = 18.33;SD = 10.41 และ X = 36.62 ;SD= 7.88) ส่วนการลดความเป็นบุคคลในผู้อื่นอยู่ในระดับต่ำ (X = 3.47 ;SD =3.90)

ปัจจัยส่วนบุคคลด้ายอายุ และขวัญกำลังใจในงานด้านความมั่นคงและปลอดภัยในงาน ทำนายความเหนื่อยหน่ายในงานของพยาบาลวิชาชีพได้ร้อยละ 11

ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงและพัฒนาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับขวัญกำลังใจในงานเพื่อป้องกันการเกิดความเหนื่อยหน่ายในงานของพยาบาลวิชาชีพ อันจะส่งผลดีต่อคุณภาพและประสิทธิภาพการปฏิบัติงานการพยาบาลโดยรวม

คำสำคัญ : ปัจจัยส่วนบุคคล ขวัญกำลังใจในการทำงาน ความเหนื่อยหน่ายในงาน พยาบาลวิชาชีพ