ผลของการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลเพื่อป้องกันและจัดการกับภาวะ extravasation

Abstract

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาผลของการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลเพื่อป้องกันและจัดการกับการเกิดภาวะ extravasation ในผู้ป่วยที่ได้รับยาหรือสารน้ำทางหลอดเลือดดำที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะ extravasation

            การออกแบบวิจัย: การวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดก่อนและหลัง

            การดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยที่ได้รับยาหรือสารน้ำทางหลอดเลือดดำที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะ extravasationที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่ง จำนวน 50 ราย แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม โดย 25 รายแรกเป็นกลุ่มควบคุมที่ได้รับการพยาบาลตามมาตรฐานของหน่วยงาน และ 25 รายหลังเป็นกลุ่มทดลองที่ได้รับการพยาบาลตามแนวปฏิบัติทางการพยาบาลเพื่อป้องกันและจัดการกับการเกิดภาวะ extravasation เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินการเกิดภาวะ extravasation และแบบบันทึกติดตามการฟื้นหายของแผล  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติไคสแควร์และสถิติ  ทดสอบทีแบบอิสระ (independent t-test)

            ผลการวิจัย: กลุ่มทดลองที่ได้รับการพยาบาลตามแนวปฏิบัติฯมีอุบัติการณ์การเกิดภาวะ extravasation และระดับความรุนแรงของการเกิดภาวะ extravasation ต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ      (p<.001) และค่าเฉลี่ยระยะเวลาฟื้นหายของแผลเร็วกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p =.001)

          ข้อเสนอแนะ: ควรนำแนวปฏิบัติทางการพยาบาลฯนี้ไปใช้ในผู้ป่วยที่ได้รับยาทางหลอดเลือดดำเพื่อป้องกันและจัดการกับภาวะ extravasation

      Objective: To study the use of the nursing care guideline for extravasation prevention and management in extravasation-risk intravenously infusion patients.
      Design: Two-group experimental research, with a pre-test and a post-test.
      Implementation: The sample for this study consisted of 50 extravasation-risk intravenously infusion patients being treated at a tertiary hospital. Twenty-five of the patients were put in a control group and the others in an experimental group. Whilst the control group was given the hospital-required standard care, the experimental group received the nursing care method designed for extravasation prevention and management. The data collection instruments were (1) a personal information form; (2) an extravasation assessment form; and (3) a wound recovery monitoring form. The data were analysed using chi-square statistics and a bivariate independent t-test.
       Results: Compared with the control group, the experimental group displayed a significantly lower degree of extravasation occurrence and severity (p < .001). Similarly, the experimental group’s average wound recovery time was significantly shorter than that of the control group (p = .001).
       Recommendations: This nursing care guideline should be applied to the intravenous  infusion process to help prevent or manage extravasation.