ผลของโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพร่วมกับการแกว่งแขน ต่อดัชนีมวลกายและค่าน้ำตาลในเลือดปลายนิ้วในกลุ่มเสี่ยงเบาหวาน

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองแบบวัดผลหลังทดลองเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจัดการรายกรณีต่อการป่วยซ้ำในผู้ป่วยจิตเภท  กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยจิตเภทที่ป่วยซ้ำที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยจิตเวช ของสถาบันจิตเวชศาสตร์แห่งหนึ่ง จำนวน 67 คน ถูกสุ่มเป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 35 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 32 คน กลุ่มทดลองได้รับการจัดการรายกรณีโดยมีผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงเป็นผู้จัดการรายกรณี ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลปกติที่เป็นการวางแผนจำหน่ายสำหรับผู้ป่วยใน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ การจัดการรายกรณีตามกระบวนการ 7 ขั้นตอน ใช้เวลาทั้งหมด 4 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้วัดการป่วยซ้ำ คือ แบบประเมินระดับอาการทางจิต (อาการความคิดสับสน ประสาทหลอน และความคิดผิดปกติ) วิเคราะห์ข้อมูลการป่วยซ้ำโดยใช้สถิติ Fisher’s exact test  ผลการศึกษา กลุ่มทดลองไม่มีจำนวนการป่วยซ้ำหลังผู้ป่วยจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลใน 4 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมมีการป่วยซ้ำ จำนวน 4 คน (Fisher’s Exact = 4.65, df = 1, p-value = .04) การศึกษาครั้งนี้ เสนอแนะว่า การจัดการรายกรณีโดยผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง เป็นรูปแบบการป้องกันการป่วยซ้ำในผู้ป่วยจิตเภทที่มีประสิทธิผล