การปฏิบัติตามบทบาทและอุปสรรคในการปฏิบัติ ของพยาบาลควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาลชุมชน
คำสำคัญ:
การติดเชื้อ, พยาบาลวิชาชีพ, โรงพยาบาลพรหมคีรี, จังหวัดนครศรีธรรมราชบทคัดย่อ
การปฏิบัติตามบทบาทของพยาบาลควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาลชุมชนมีความสำคัญยิ่งต่อความสำเร็จในการป้องกันการติดเชื้อในโรงพยาบาล การวิจัยเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา การปฏิบัติและอุปสรรคในการปฏิบัติตามบทบาทของพยาบาลควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาลชุมชน กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือ พยาบาลควบคุมการติดเชื้อโรงพยาบาลชุมชน จำนวน 301 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามให้กลุ่มตัวอย่างตอบด้วยตนเอง ประกอบด้วยข้อมูล 3 ส่วนคือ ข้อมูลทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง การปฏิบัติตามบทบาทและอุปสรรคในการปฏิบัติงานตามบทบาทในการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาล รวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2559 ถึงเดือนมกราคม พ.ศ. 2560 ได้รับแบบสอบถามกลับคืนจำนวน 257 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 85.38 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างปฏิบัติตามบทบาทในภาพรวม 9 ด้าน ประกอบด้วย การเฝ้าระวังการติดเชื้อในโรงพยาบาล การสอบสวนและควบคุมการระบาด การให้ความรู้ การให้คำปรึกษา การบริหารจัดการ การดูแลสุขภาพของบุคลากร การควบคุมสิ่งแวดล้อมในโรงพยาบาล การติดต่อประสานงานกับชุมชน และการวิจัย ได้ร้อยละ 87.9 ของกิจกรรมที่ต้องปฏิบัติทั้งหมด บทบาทที่กลุ่มตัวอย่างสามารถปฏิบัติกิจกรรมได้มากกว่าร้อยละ 90 ของกิจกรรมทั้งหมด คือ การให้คำปรึกษา (ร้อยละ 98.1) การดูแลสุขภาพของบุคลากร (ร้อยละ 97.8) การบริหารจัดการและการควบคุมสิ่งแวดล้อมในโรงพยาบาล (ร้อยละ 93.1) การให้ความรู้ (ร้อยละ 91.6) บทบาทที่ปฏิบัติกิจกรรมได้มากกว่า ร้อยละ 80 คือ การเฝ้าระวังการติดเชื้อในโรงพยาบาล (ร้อยละ 88.1) การสอบสวนและควบคุมการระบาด (ร้อยละ 83.9) และบทบาทที่ปฏิบัติได้น้อยที่สุดคือ การศึกษาวิจัย (ร้อยละ 35.9) อุปสรรคในการปฏิบัติงานของกลุ่มตัวอย่างที่พบในทุกด้าน คือ การมีภาระงานมากทำให้ไม่สามารถปฏิบัติงานตามบทบาทในแต่ละด้านได้อย่างเต็มที่ (ร้อยละ 28.8-70.4) อุปสรรคที่พบรองลงมาคือ บุคลากรไม่ปฏิบัติตามแนวทางการป้องกันการติดเชื้อ (66.9) บุคลากรขาดความตระหนักในการดูแลสุขภาพตนเอง (62.3)
พยาบาลควบคุมการติดเชื้อควรได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติงานตามบทบาทในการป้องกันการติดเชื้อในโรงพยาบาลอย่างเหมาะสม เพื่อให้สามารถปฏิบัติงานตามบทบาทได้อย่างมีประสิทธิภาพ และควรส่งเสริมให้ได้รับความรู้ที่ทันสมัย เพื่อให้เกิดความมั่นใจในการปฏิบัติงาน นอกจากนี้ควรส่งเสริมให้บุคลากรของโรงพยาบาลได้รับความรู้เกี่ยวกับการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาลอย่างต่อเนื่อง
เอกสารอ้างอิง
Haley, R. W., Culver, D. H., White, J. W., Morgan, W. M., Emori, T. G., Munn, V. P., & Hooton, T. M. (1985). The efficacy of infection surveillance and control programs in preventing nosocomial infections in US hospitals. American Journal of Epidemiology, 121(2), 182-205.
Murphy, C. L., & McLaws, M. L. (1999). Who coordinates infection control programs in Australia? American journal of infection control, 27(3), 291-295.
Murphy, C. L., & McLaws, M. L. (2000). Australian Infection Control Association members' use of skills and resources that promote evidence-based infection control. American journal of infection control, 28(2), 116-122.
Plowman, R., Graves, N., Griffin, M. A. S., Roberts, J. A., Swan, A. V., Cookson, B., & Taylor, L. (2001). The rate and cost of hospital-acquired infections occurring in patients admitted to selected specialties of a district general hospital in England and the national burden imposed. Journal of Hospital Infection, 47(3), 198-209.
Pumart, P., Thammalikitkul, V., Prakongsai, P., Potha, T., Ruipaibool, A., & Limwatananon, S. (2012). Health and economic impacts from multidrug resistant in Thailand, Health System Research, 3(3), 320-360. (In Thai)
Vrijens, F., Hulstaert, F., Devriese, S., & Van de Sande, S. (2012). Hospital-acquired infections in Belgian acute-care hospitals: An estimation of their global impact on mortality, length of stay and healthcare costs. Epidemiology and Infection, 140(1), 126-136.
Worakitkasemkul, S. (2010). Research methods in social and behavioral sciences (2nd ed.). Udon Thani: Augsorn Printing. (In Thai)
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (2nd ed.). New York: Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
