การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ต่องานสุขภาพผู้สูงอายุในระบบปฐมภูมิ จังหวัดเลย

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุในระบบปฐมภูมิ 2) พัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุในระบบปฐมภูมิ จังหวัดเลย 3) ประเมินและปรับปรุงรูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุในระบบปฐมภูมิ จังหวัดเลย และ 4) เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านหลังการทดลองใช้รูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุในระบบปฐมภูมิ จังหวัดเลย โดยแบ่งการวิจัยเป็น 4 ระยะ โดยผลการศึกษาในระยะที่ 1 ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุในระบบปฐมภูมิ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ แรงจูงใจเกี่ยวกับการดำเนินงานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ทัศนคติต่องานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ปัจจัยเอื้ออำนวยต่อการดำเนินงานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ สามารถทำนายสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุร้อยละ 21.05 ระยะที่ 2 รูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุ ตามกรอบทฤษฎีความสามารถของตนเอง (Self-efficacy model) จำนวน 22 แนวทาง ระยะที่ 3 รูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่องานสุขภาพผู้สูงอายุ จำนวน 57 แนวทาง และระยะที่ 4 ก่อนใช้รูปแบบฯ สมรรถนะในด้านความรู้เกี่ยวกับการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ไม่มีความแตกต่างกัน หลังทดลองใช้รูปแบบฯ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านมีสมรรถนะในการปฏิบัติงานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ และสมรรถนะภาพรวมเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05