ผลการรักษาการกลืนสิ่งแปลกปลอมในทางเดินอาหารด้วยวิธีการส่องกล้อง ประสบการณ์ 5 ปี ในโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การกลืนสิ่งแปลกปลอมในทางเดินอาหารเป็นปัญหาที่พบได้บ่อย สามารถพบได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ แต่มีลักษณะ แตกต่างกัน ได้แก่ชนิด และตำ แหน่งของสิ่งแปลกปลอม
วัตถุประสงค์ เพื่อรายงานประสบการณ์และผลการรักษาผู้ป่วยที่มีการกลืนสิ่งแปลกปลอมในทางเดินอาหาร ด้วยวิธีการ ส่องกล้อง ในโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา
วิธีการศึกษา : ศึกษาแบบย้อนหลัง โดยรวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีการกลืนสิ่ง แปลกปลอมในทางเดินอาหาร และได้รับการรักษาด้วยการส่องกล้อง โดยแพทย์กลุ่มงานโสต ศอ นาสิก ในโรงพยาบาล มหาราชนครราชสีมา ระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2550 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2554 รวมระยะเวลาศึกษาทั้งหมด 5 ปี
ผลการศึกษา : มีผู้ป่วยในการศึกษานี้จำ นวน 166 คน เป็นเพศชายร้อยละ 62.1 เพศหญิงร้อยละ 37.9 อายุเฉลี่ย 34.3 ปี (อายุตั้งแต่ 1 ปี 6 เดือน ? 88 ปี) เป็นผู้ป่วยเด็ก 59 คน คิดเป็นร้อยละ 35.5 ผู้ใหญ่ 107 คน คิดเป็น ร้อยละ 64.5 อายุที่พบมากที่สุดคือ อายุ 0-5 ปี จำ นวน 34 คน (ร้อยละ 20.5) สิ่งแปลกปลอมที่พบมากที่สุด ในผู้ป่วยเด็กคือ เหรียญ (ร้อยละ 72.8) ส่วนในผู้ใหญ่คือ กระดูก (ร้อยละ 36.4) ตำ แหน่งที่พบสิ่งแปลกปลอมมากที่สุด ทั้งสองกลุ่มคือ ที่หลอดอาหารส่วนต้น (ในเด็กพบร้อยละ 89.8 ส่วนผู้ใหญ่พบร้อยละ 71) สามารถนำ สิ่งแปลกปลอม ออกจากทางเดินอาหารได้สำ เร็จทุกราย ด้วยวิธีการส่องกล้องภายใต้การระงับความรู้สึกโดยดมยาสลบ โดยไม่มีภาวะ แทรกซ้อน
สรุป : การกลืนสิ่งแปลกปลอมในทางเดินอาหาร มีความแตกต่างกันในเด็กและในผู้ใหญ่ ผลการรักษาผู้ป่วยที่กลืน สิ่งแปลกปลอมในทางเดินอาหาร ด้วยการส่องกล้องนำ สิ่งแปลกปลอมออกในโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา นับเป็นการรักษาที่สามารถทำ ได้อย่างปลอดภัยและได้ผลดี
Article Details
ต้นฉบับที่ส่งมาพิจารณายังวารสารหู คอ จมูก และใบหน้า จะต้องไม่อยู่ในการพิจารณาของวารสารอื่น ในขณะเดียวกันต้นฉบับที่จะส่งมาจะผ่านการอ่านโดยผู้ทรงคุณวุฒิ หากมีการวิจารณ์หรือแก้ไขจะส่งกลับไปให้ผู้เขียนตรวจสอบแก้ไขอีกครั้ง ต้นฉบับที่ผ่านการพิจารณาให้ลงตีพิมพ์ถือเป็นสมบัติของวารสารหู คอ จมูกและใบหน้า ไม่อาจนำไปลงตีพิมพ์ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต
ตารางแผนภูมิ รูปภาพ หรือข้อความเกิน 100 คำที่คัดลอกมาจากบทความของผู้อื่น จะต้องมีใบยินยอมจากผู้เขียนหรือผู้ทรงลิขสิทธิ์นั้นๆ และใหร้ะบุกำกับไว้ในเนื้อเรื่องด้วย