ประสิทธิผลของโปรแกรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน ตำบลนาส่วง อำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน เป็นวิจัยแบบกึ่งทดลอง (Quasi Experimental Study) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน กลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม จำนวนกลุ่มละ 30 คน ประชากรที่ได้มาใช้วิธีการแบบเฉพาะเจาะจงและสุ่มอย่างง่าย โดยในกลุ่มทดลองการจัดกิจกรรมให้โปรแกรมสุขศึกษา คือ กิจกรรมการให้ความรู้เกี่ยวกับโรคเบาหวาน กิจกรรมการควบคุมอาหาร กิจกรรมการออกกำลังกาย และกิจกรรมการดูแลเท้า ส่วนในกลุ่มควบคุมนั้นให้การพยาบาลและคำแนะนำตามปกติของคลินิก เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยใช้ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ การเปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมใช้ สถิติ independent t-test และสถิติ Mann-Whitney Test  การวิเคราะห์ภายในกลุ่มจะใช้สถิติ จะใช้สถิติ  Paired  t-test  และ Wilcoxon Matched pairs Signed Ranks Test

            ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมสุขศึกษา มีคะแนนเฉลี่ยความรู้เกี่ยวกับโรคเบาหวานและการรับรู้ความรุนแรงของโรคเบาหวานและการปฏิบัติตนในการดูแลตนเองของโรคเบาหวานมีความแตกต่างกับกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และการรับรู้โอกาสเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวานและการรับรู้ประโยชน์ในการดูแลตนเองของโรคเบาหวาน ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05