ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยวิถีการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงสหสัมพันธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยวิถีการแพทย์ แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของอาสาสมัครสาธารณสุข อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย กลุ่มตัวอย่าง คือ อาสาสมัครสาธารณสุขจำนวน 394 คน สุ่มตัวอย่างแบบเชิงระบบ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น .81 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบอีทีเอ กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ร้อยละ 63.2 มีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยวิถีการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกในระดับพอใช้ ร้อยละ 91.4 มีความรู้ด้านการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกในการดูแลตนเองในระดับดีมาก และ ร้อยละ 98.5 มีทัศนคติต่อพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยวิถีการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกอยู่ในระดับเห็นด้วยน้อย ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยวิถีการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก ได้แก่ ทัศนคติมีความสัมพันธ์ในระดับน้อยทางบวก (r =.260, p<.001) สำหรับความรู้ พบว่ามีความสัมพันธ์ในระดับน้อยทางลบกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเอง (r=-.241, p<.001) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ข้อเสนอแนะทัศนคติต่อพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยวิถีการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกเป็นปัจจัยสำคัญที่ควรนำไปพัฒนาเป็นโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้กับอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน
Article Details
บทความและรายงานวิจัยในวารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข เป็นความคิดเห็นของ ผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมศิษย์เก่าพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งสามารถนำไปอ้างอิงได้
เอกสารอ้างอิง
2. Steering Committee on Formulation of National Health Development Plan. The Ninth National Health Development Plan (2001-2006). Bangkok: The War Veterans Organization of Thailand; 2001. (in Thai)
3. Department of Health Service Support. Modernistic Village Health Volunteers Guideline. Bangkok: The War Veterans Organization of Thailand. 2016. (in Thai)
4. Office of the National Economic and Social Development Board. The Eleventh National Economic and Social Development Plan B.E. 2555-2559 (A.D. 2012–2016). Bangkok: Office of the Prime Minister; 2012. (in Thai)
5. Worapisuttiwong N. Factors relating self-care behaviors concerning Thai Traditional Medicine of students in Applied Thai Traditional Medicine program Faculty of Science and Technology Suan Sunandha Rajabhat University (Master of Science).Health Education, Depatment of Physical Education. Bangkok: Kasetsart University; 2010.
6. Chainarong W. Factors Related to Using Herbs for Primary Treatment Behaviors of People in Thanyaburi District, Pathum Thani Province (Master of Science). Health Education, Depatment of Physical Education. Bangkok: Kasetsart University; 2011.
7. Woradet S, Chaimay B, Salaea R, Kongme Y. Factors Associated with Herbal Used Behavior towards Self Care among Village Health Volunteers in Krung La District, Phatthalung Province. Journal of Health Science 2015;24(1):50-9.
8. Kengganpanich T, Leerapan P, Kengganpanich M, Nunthasen K, Lattanand K. Factors related to Herbal consumption for controlling blood sugar of patients with type 2 diabetes mellitus. Journal of Boromarajonani College of Nursing. 2015;31(1):13-25. (in Thai)
9. World Health Organization (WHO). Advocacy, communication and social mobilization for TB control: a guide to developing knowledge, attitude and practice surveys. WHO; 2008.
10. Department of Thai Traditional Medicine and Alternative Medicine. A Guide to Health Promotion and Prevention with Traditional Thai Medicine and Alternative Medicine Ministry of Public Health; 2012. (in Thai)
