การพัฒนาโปรแกรมการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์ในรายวิชาการศึกษาอิสระ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยและพัฒนาครั้งนี้มีจุดกำเนิดเพื่อพัฒนาและประสาทประสิธิผลของโปรแกรมการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดในขั้นตอนขั้นตอนวิธีการวิจัยและพัฒนา 4 ขั้นตอนคือ 1) การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน 2) การสร้างและตรวจสอบเครื่องมือ 3) การทดลองและการศึกษาผลและ 4) การตรวจวินิจฉัยและแก้ไขกลุ่มตัวอย่างเพื่อศึกษาข้อมูลวิทยาลัยคือวิทยาลัยบรมราชชนนีชลบุรีชั้นปีที่ 2 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 157 คนและกลุ่มเพื่อสุขภาพใช้และ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีชลบุรีชั้นปีที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 86 คนที่ได้จากการสุ่มแบบสุ่ม (Purposive sampling) ผู้วิจัยคือโปรแกรมการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดแบบมีความคิดตรง (ค่าความเชื่อ ฐานันดร.79) และแบบลำดับความสำคัญความสำคัญของความพึงพอใจต่อโปรแกรมจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดเฉื่อย (ค่าความเชื่อมั่น 84) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา (ระดับร้อยละค่าและค่าโก่งเบน) และสถิติทีคู่ (pair t-test) ผลการวิจัยมีการแจ้งเตือน 1) โปรแกรมจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดในขั้นตอนการศึกษาขั้นตอนในหัวข้อ 5 ชุดกิจกรรมชุดละ 3 ชั่วโมงรวม 15 ชั่วโมง 2) คุณภาพของโปรแกรมการ การจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดโดยใช้โปรแกรมการหาประสิทธิภาพภาพ E1 / E2 มีค่าโกลาหล 80.08 / 82.30 3) ค่าครูของคะแนนความคิดของนักศึกษาก่อนและหลังการเรียนตามโปรแกรมการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความ คิดแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 05 4) ความรู้พึงพอใจต่อโปรแกรมจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดของนักศึกษาอยู่ในระดับมาก (X = 4.07, SD =.17) ดังนั้นโปรแกรมที่พัฒนาเพิ่มขึ้นในการวิจัยนี้มีประสิทธิภาพการเสริมสร้างความคิดของนักศึกษาได้และอาจสามารถฝึกซ้อมฝึกหัดนำไปใช้ในนักศึกษาและการเรียนในหลักสูตรอื่นได้
Article Details
บทความและรายงานวิจัยในวารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข เป็นความคิดเห็นของ ผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมศิษย์เก่าพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งสามารถนำไปอ้างอิงได้
เอกสารอ้างอิง
2. Bellanca J, Brandt R, editors. 21st Century skills: rethinking how students learn. Bloomington: Solution Tree Press. 2010.
3. Chantra R, Sarakshetrin A. Learning skills in 21st century of nursing students at Boromarajonani College of Nursing, Suratthani. The Southern College Network Journal of Nursing and Public Health. 2017;4(1):180-90. (in Thai)
4. Partnership for 21st Century Skills. 21st century skills, education and competitiveness: A resource and policy guide. Bangkok: Chulalongkorn University Press; 2008. (in Thai)
5. Guilford JP, The nature of human intelligence. New York: McGraw-Hill Book Co. 1967.
6. Kunaviktikul W. Teaching and learning in the discipline of nursing in the 21st century. Nursing Journal. 2015;42(2),152-56. (in Thai)
7. Rujkorakarn D. Summary report of the educational management in nursing for the 21st century conference. 12-13 February 2014, Boromarajonani College of Nursing, Saraburi;2014. (in Thai)
8. Kamanee T. Science of teaching knowledge for effective learning management. 17th ed. Bangkok: Chulalongkorn University Press; 2013. (in Thai)
9. Torrance. EP, and Myers RE. Creative learning and teaching. New York: Good, Mead and Company. 1962.
10. Krejcie RV, Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educational & Psychological Measurement. 1970;30(3):607-10.
11. Office of the Non-Formal and Informal Education. Policy and action plan 2013. Bangkok: The Agricultural Co-operative Federation of Thailand. 2013. (in Thai)
12. Ngamprapasom P. To increase the potential and learning achievement by using group learning process. Lampang Rajabhat University Journal. 2012;1(1):58-66.
13. Luxviramsiri A. Human relationship and responsibility development by project-based learning in electronic business management subject. Classroom Action Research Report. 2016.
14. Kunaviktikul W. Teaching and learning in the disciplineofnursinginthe 21st century. Nursing Journal. 2015;42(2),152-6. (in Thai)
15. Martirosyan N, Saxon DP. Wanjohi R. Student, satisfaction and academic performance in Armenian higher education. American International Journal of Contemporary Research. 2014;4(2):1-5.
16. Chinanawin C. A comparative study of learning method, question-answer method and Review and questioning method. Social Sciences Journal. 2014,4(2):69-81. (in Thai)