การศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่เกี่ยวข้องต่อพฤติกรรมการเลี้ยงดูเชิงบวกของผู้ปกครองเด็กปฐมวัย และความคิดเชิงบริหารของเด็กปฐมวัยในจังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบหาความสัมพันธ์  เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเลี้ยงดูเชิงบวก  ความคิดเชิงบริหาร  และความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล  การสนับสนุนทางสังคม  และการรับรู้ประโยชน์ของการเลี้ยงดูเชิงบวกต่อพฤติกรรมการเลี้ยงดูเชิงบวกของผู้ปกครอง และความคิดเชิงบริหารของเด็กปฐมวัย  กลุ่มตัวอย่าง  คือ  ผู้ปกครองของเด็กปฐมวัยที่เข้ารับการศึกษาในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น  จำนวน  155  คน  สุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน  เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป  การสนับสนุนทางสังคม การรับรู้ประโยชน์ และแบบประเมินพัฒนาการด้านการคิดเชิงบริหารในเด็กปฐมวัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีพฤติกรรมการเลี้ยงดูเชิงบวกในระดับดี  โดยปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการเลี้ยงดูเชิงบวก  ได้แก่  ระดับการศึกษา  การสนับสนุนทางสังคม  และการรับรู้ประโยชน์ในการเลี้ยงดูเชิงบวก  (r=.18,  p<.05,  r=.35,  p<.01 และ r=.40,  p<.01 ตามลำดับ)  การคิดเชิงบริหารของเด็กปฐมวัยมีคะแนนโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง   โดยปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการคิดเชิงบริหารได้แก่  การสนับสนุนทางสังคม  และการรับรู้ประโยชน์ (r=.28,  p<.01  และ  r=.34,  p<.01  ตามลำดับ) จากผลการศึกษาบุคลากรทางด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องในการส่งเสริมสุขภาพเด็ก ควรให้ความสำคัญต่อการเลี้ยงดูเชิงบวก และการส่งเสริมพัฒนาการด้านการคิดเชิงบริหาร