การรับรู้อาการ การจัดการอาการ และการตัดสินใจมาโรงพยาบาล ในผู้ที่มีการแพ้ชนิดรุนแรง

บทคัดย่อ

ผู้ที่มีการแพ้ชนิดรุนแรงมีประสบการณ์จากอาการแพ้ที่แตกต่างกัน ส่งผลให้มีการรับรู้ การจัดการอาการ และการตัดสินใจมาโรงพยาบาลแตกต่างกัน ซึ่งในบางรายอาจตัดสินใจมาโรงพยาบาลล่าช้า และอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ การวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับการรับรู้อาการ การจัดการอาการและการตัดสินใจมาโรงพยาบาลของผู้ที่มีอาการแพ้ชนิดรุนแรง ที่แผนกการพยาบาลอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลศรีนครินทร์ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง 25 ราย ระหว่างเดือนเมษายนถึงพฤศจิกายน พ.ศ. 2566 เก็บข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกตามแนวสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis) ตรวจสอบความน่าเชื่อถือด้วยวิธีการสามเส้า ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีอายุเฉลี่ย 42.7 ปี ร้อยละ 52 เป็นเพศชาย และร้อยละ 52 เคยเกิดอาการแพ้รุนแรงมากกว่า 1 ครั้ง  กลุ่มตัวอย่างรับรู้อาการของการแพ้ชนิดรุนแรง ก็ต่อเมื่อมีอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจและระบบหัวใจและหลอดเลือด การรับรู้ดังกล่าวสัมพันธ์กับการรับรู้ความรุนแรงของอาการที่ส่งผลถึงชีวิต รวมถึงการระบุสิ่งที่แพ้ได้ นอกจากนั้น ผู้ที่เคยเกิดการแพ้ชนิดรุนแรงมีการรับรู้อาการได้เร็วกว่าผู้ที่มีอาการค่อยเป็นค่อยไป และในการศึกษาครั้งนี้ยังพบว่า สื่อโทรทัศน์และความรู้ที่ได้จากบุคคลอื่นทำให้เกิดการรับรู้อาการแพ้ชนิดรุนแรงได้เร็วขึ้นอีกด้วย การจัดการอาการ ประกอบด้วยการสังเกตอาการ การกำจัดสาเหตุ การใช้ยารับประทานและยาทา จัดการอาการไม่สุขสบาย รวมถึงการตัดสินใจมาที่โรงพยาบาล ผลการศึกษานี้ครั้งแสดงถึงความแตกต่างหลากหลายของประสบการณ์ สะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการพัฒนาวิธีการให้ความรู้ที่ตรงกับความต้องการเฉพาะบุคคล เพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยเหล่านี้ตัดสินใจเข้ารับการรักษาพยาบาลอย่างทันท่วงที