ผลของดนตรีบรรเลงต่อความปวดในผู้ป่วยที่มาส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ที่ไม่รับยาทำให้สงบ

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลองเปรียบเทียบ 2 กลุ่ม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของดนตรีบรรเลงต่อความปวดในผู้ป่วยที่มาส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ที่ไม่รับยาทำให้สงบ กลุ่มตัวอย่าง 40 รายแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและควบคุมกลุ่มละ 20 รายกลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจงเป็นผู้มาส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ที่ไม่รับยาทำให้สงบในช่วงเวลาที่ศึกษา กลุ่มทดลองได้รับฟังดนตรีบรรเลง ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ  ผู้วิจัยเก็บข้อมูลกลุ่มควบคุมจนครบก่อนแล้วจึงเก็บข้อมูลกลุ่มทดลอง  เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองประกอบด้วย  การฟังดนตรีบรรเลงและแบบวัดความรู้สึกปวด  โดยผู้ป่วยให้คะแนนความปวดด้วยตนเอง คะแนน 0 คือไม่ปวด และคะแนน 10 คือปวดมากที่สุดวิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่างความปวดโดยใช้สถิติ Mann-Whitney U test

         ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองมีความปวดขณะส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่น้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (ค่ามัธยฐาน(พิสัยควอไทล์) = 4(1) vs. 6(2) คะแนน, p < .001) โดยก่อนและหลังส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ ทั้ง 2 กลุ่มมีความปวดไม่แตกต่างกัน