การประเมินหลักสูตรฝึกอบรมการพยาบาลเฉพาะทาง สาขาการพยาบาลผู้ป่วยบาดแผล ออสโตมี และควบคุมการขับถ่ายไม่ได้ สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลการประเมินหลักสูตรฝึกอบรมการพยาบาลเฉพาะทาง สาขาการพยาบาลผู้ป่วยบาดแผล ออสโตมี และควบคุมการขับถ่ายไม่ได้ โดยประเมินความคิดเห็นเกี่ยวกับกระบวนการจัดการเรียนการสอนของคณะผู้สอนและผู้เข้าศึกษาอบรม และประเมินสมรรถนะก่อน-ภายหลังสำเร็จการศึกษาอบรมทันที และระยะติดตามหลังสำเร็จการศึกษาอบรมครบ 3 เดือน ตามความคิดเห็นของคณะผู้สอน 11 คน ผู้เข้าศึกษาอบรม ผู้บังคับบัญชา และเพื่อนร่วมงาน กลุ่มละ 30 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง รวมทั้งสิ้น 101 คน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบประเมินความคิดเห็นเกี่ยวกับกระบวนการจัดการเรียนการสอนและสมรรถนะผู้เข้าศึกษาอบรม ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (IOC) มีค่าเท่ากับ 0.85 ค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือ เท่ากับ 0.90 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำทางเดียว

ผลการศึกษาวิจัย

1. ความคิดเห็นเกี่ยวกับกระบวนการจัดการเรียนการสอนของคณะผู้สอนภายหลังสำเร็จการศึกษาอบรมทันที ด้านวัตถุประสงค์ของหลักสูตร มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (𝑥̅ = 4.56, SD = 0.51) อยู่ในระดับมากที่สุด ในขณะที่ผู้เข้าศึกษาอบรมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับกระบวนการจัดการเรียนการสอนภายหลังสำเร็จการศึกษาอบรมทันที พบว่า ค่าเฉลี่ยสูงสุดคือด้านความพร้อมและความเหมาะสมของหลักสูตร (𝑥̅ = 4.38, SD = 0.54) อยู่ในระดับมาก ด้านโครงสร้างหลักสูตร (มาตรวัด 3 ระดับ) พบว่า ทั้งคณะผู้สอน (𝑥̅ = 2.00, SD = 0.00) และผู้เข้าศึกษาอบรม (𝑥̅ = 2.17, SD = 0.08) มีความคิดเห็นว่าโครงสร้างของหลักสูตรมีความเหมาะสมแล้ว ทั้งจำนวนหน่วยกิตและจำนวนชั่วโมงในการเรียนการสอน

2. ความคิดเห็นเกี่ยวกับสมรรถนะของผู้เข้าศึกษาอบรมก่อน-ภายหลังสำเร็จการศึกษาอบรมทันทีและระยะติดตามหลังสำเร็จการศึกษาอบรมครบ 3 เดือน พบว่า ระยะก่อนเข้าศึกษาอบรมค่าเฉลี่ยรวม อยู่ในระดับน้อย (𝑥̅ = 2.13, SD = 0.69) ภายหลังสำเร็จการศึกษาอบรมทันทีและระยะติดตามหลังสำเร็จการศึกษาอบรมครบ 3 เดือน ค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (𝑥̅ = 4.09, SD = 0.65) และ (𝑥̅ = 4.37, SD = 0.39) ตามลำดับ การประเมินภายหลังสำเร็จการศึกษาทันที คณะผู้สอนมีค่าเฉลี่ย อยู่ในระดับมาก (𝑥̅ = 4.44, SD = 0.53) กับความคิดเห็นของผู้บังคับบัญชาและเพื่อนร่วมงาน ก่อนเข้าศึกษาอบรมมีค่าเฉลี่ย (𝑥̅ = 2.05, SD = 0.60) และ (𝑥̅ = 1.61, SD = 0.68) ตามลำดับ และอยู่ในระดับน้อย ระยะติดตามหลังสำเร็จการศึกษาอบรมครบ 3 เดือน ค่าเฉลี่ยรวม (𝑥̅ = 4.40, SD = 0.47 และ 𝑥̅ = 4.46, SD = 0.45) ตามลำดับ อยู่ในระดับมาก ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำทางเดียว พบว่า ค่าเฉลี่ยของความคิดเห็นของผู้เข้าศึกษาอบรมเกี่ยวกับสมรรถนะของตนเองมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (F = 215.15, p < .001) แสดงถึงผู้เข้าศึกษาอบรมมีสมรรถนะเพิ่มขึ้นหลังได้รับการศึกษาอบรม