ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในจังหวัดตรัง

บทคัดย่อ

     การวิจัยนี้แบบภาคตัดขวางนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในจังหวัดตรัง และ 2) ศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้สูงอายุที่มีประวัติเจ็บป่วยด้วยโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง คำนวณกลุ่มตัวอย่างตามตารางของเครซี่มอร์แกน จำนวน 410 ตัวอย่าง และทำการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสัมภาษณ์ประกอบด้วย 1) ข้อมูลส่วนบุคคล 2) ข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยนำ ปัจจัยเอื้อ ปัจจัยเสริม และพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเอง และ 3) แบบประเมินคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบไคสแควร์ Fisher's Exact Test และ Spearman rank correlation

     ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความรู้อยู่ในระดับสูงร้อยละ 68.29 มีความเชื่อและทัศนคติระดับสูง ร้อยละ 76.83 มีความคิดเห็นด้านทรัพยากรและการเข้าถึงบริการสาธารณสุขระดับปานกลาง ร้อยละ 58.29 มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการสนับสนุนทางสังคมและครอบครัวระดับปานกลาง ร้อยละ 54.88 แต่มีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองระดับต่ำ ร้อยละ 54.63 ส่วนใหญ่ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับกลาง ร้อยละ 82.93 คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 82.73 คะแนน (+11.09) เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ พบว่า ด้านทรัพยากรและการเข้าถึงบริการสาธารณสุข ด้านการสนับสนุนทางสังคมและครอบครัว และด้านพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิต เป็นไปในทางบวกอยู่ในระดับต่ำ (r= 0.242, 0.278 และ 0.236)

     ข้อเสนอแนะ เจ้าหน้าที่สาธารณสุขควรนำข้อมูลที่ได้ไปออกแบบกิจกรรมเพื่อให้ผู้สูงอายุที่มีโรคเรื้อรังสามารถการดูแลสุขภาพตนเอง โดยมีครอบครัวและชุมชนมีส่วนร่วม