การพัฒนาการเรียนรู้โดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ร่วมกับสถานการณ์จำลองเสมือนจริงเรื่องการพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยออกซิเจนชนิดอัตราการไหลสูง ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความพึงพอใจ และความมั่นใจในตนเอง สำหรับนักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

     การวิจัยและการพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและทดสอบประสิทธิภาพของหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ และทดสอบประสิทธิผลของการเรียนรู้โดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ร่วมกับสถานการณ์จำลองเสมือนจริงเรื่องการพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยออกซิเจนชนิดอัตราการไหลสูง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยรังสิต จำนวน 76 คน ดำเนินการวิจัยช่วงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2567 – มกราคม พ.ศ. 2568 ประกอบด้วย ระยะที่ 1 พัฒนาและทดสอบประสิทธิภาพของหนังสืออิเล็กทรอนิกส์กับนักศึกษาพยาบาล จำนวน 42 คน และระยะที่ 2 ทดสอบประสิทธิผลของการเรียนรู้โดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ร่วมกับสถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความพึงพอใจ และความมั่นใจในตนเองของนักศึกษาพยาบาล จำนวน 34 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบสอบถามความพึงพอใจ และแบบสอบถามความมั่นใจในตนเองก่อนเรียน หลังเรียน และหลังฝึกปฏิบัติ ทดสอบประสิทธิภาพโดยคำนวณค่า E1/E2 ทดสอบประสิทธิผลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย Friedman Two-Way Analysis of Variance by Ranks และ Wilcoxon Signed Ranks test

     ผลการวิจัย ระยะที่ 1 พบว่า หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ประกอบด้วยเนื้อหา 5 บท พร้อมแบบฝึกหัดท้ายบท มีประสิทธิภาพเท่ากับ 82.66/86.22 สูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 ระยะที่ 2 พบว่า หลังการเรียนรู้โดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ร่วมกับสถานการณ์จำลองเสมือนจริง นักศึกษาพยาบาลมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) โดยหลังเสร็จสิ้นการฝึกปฏิบัติมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุดและสูงกว่าหลังเรียน และก่อนเรียนตามลำดับ มีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้ระดับมาก และความมั่นใจในตนเองหลังเสร็จสิ้นการฝึกปฏิบัติสูงกว่าหลังเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05)

     ดังนั้น การจัดการเรียนรู้โดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ร่วมกับสถานการณ์จำลองเสมือนจริงของนักศึกษาพยาบาลจึงมีความเหมาะสมในการเตรียมความพร้อมของนักศึกษาพยาบาลก่อนฝึกปฏิบัติจริงในการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะพร่องออกซิเจนและได้รับการรักษาด้วยออกซิเจนชนิดอัตราการไหลสูง