ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดบริการสวัสดิการสังคมกับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในตำบลสิบเอ็ดศอก อำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา

บทคัดย่อ

     การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการจัดบริการสวัสดิการสังคมแก่ผู้สูงอายุ 2) ศึกษาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการจัดบริการสวัสดิการสังคมกับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ และ 4) ศึกษาแนวทางการจัดบริการสวัสดิการสังคมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ประชากรที่ศึกษา คือ ผู้สูงอายุที่อายุ 60 - 69 ปี จำนวน 525 คน คำนวณกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรทาโร่ ยามาเน่ ได้กลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบชั้นภูมิ ตามสัดส่วน เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบง่าย ได้จำนวน 227 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ ทดสอบความเที่ยงตรงค่า IOC ระหว่าง 0.60 - 1.00 และค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค ด้านการจัดบริการสวัสดิการสังคม เท่ากับ 0.96 และด้านคุณภาพชีวิต เท่ากับ 0.98 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ โดยหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

     ผลการวิจัย พบว่า บริการสวัสดิการสังคมโดยรวมอยู่ในระดับมาก (M= 3.71, S.D.=.40) คุณภาพชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับสูง (M= 4.13, S.D.= 0.44) ในขณะที่การจัดบริการสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ ด้านสุขภาพอนามัย ด้านการศึกษา ด้านนันทนาการ ด้านที่อยู่อาศัย และด้านการแก้ไขปัญหาความยากจน และด้อยโอกาส มีความสัมพันธ์กับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุระดับปานกลาง (r = 0.567, r= 0.465, r= 0.440, r=0.600, r= 0.489) และด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินมีความสัมพันธ์กับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุระดับต่ำ (r= 0.181) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และแนวทางการจัดบริการสวัสดิการสังคมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับผู้สูงอายุ ได้แก่ การช่วยเหลือด้านค่ารักษาพยาบาล บริการรถรับ-ส่ง เมื่อเจ็บป่วยศูนย์การเรียนรู้ชุมชน การจัดกิจกรรมวันสำคัญ งบประมาณซ่อมแซมบ้าน เจ้าหน้าที่ดูแล และเพิ่มเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ

     แสดงให้เห็นว่า สวัสดิการสังคมมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ดังนั้น รัฐบาลจึงควรจัดสวัสดิการสังคมขั้นพื้นฐานที่เหมาะสมให้กับผู้สูงอายุอย่างทั่วถึงและเป็นธรรม และผู้นำชุมชนควรจัดกิจกรรมส่งเสริมให้ผู้สูงอายุได้มีรายได้เพื่อพึ่งพาตนเองอย่างยั่งยืน