ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาสมรรถนะหลักช่องทางเข้าออกประเทศ ท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่ตามมาตรฐานกำหนดกฎอนามัย ระหว่างประเทศ พ.ศ. 2548 ประเทศไทย

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติงานและปัจจัยที่มีผลต่อการ พัฒนาสมรรถนะหลักช่องทางเข้าออกประเทศท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่รูปแบบการวิจัยเชิงพรรณนา ประชากรตัวอย่างคือคณะทำงานพัฒนาสมรรถนะหลักช่องทางเข้าออกประเทศท่าอากาศยานนานาชาติ เชียงใหม่ จำนวน50 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลคือแบบสอบถาม ระยะเวลาดำเนินการ เดือนมกราคมถึงพฤษภาคม2558 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนารูปแบบความถี่ร้อยละ ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติเชิงอนุมานค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และวิเคราะห์ การถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ โดยวิธีStepwise ผลการศึกษาพบว่าคณะทำงานเพศชายเท่ากับเพศหญิง คิดเป็นร้อยละ50.0 จบการศึกษาระดับปริญญาตรีคิดเป็นร้อยละ 58.0 มีระยะเวลาทำงานในช่องทาง เข้าออกประเทศในช่วง1– 10 ปีคิดเป็นร้อยละ88.0 เมื่อศึกษาระดับการปฏิบัติตามสมรรถนะหลักทั้ง 9 ด้าน พบว่าทุกด้านมีระดับการปฏิบัติในระดับมาก (x=4.06,S.D. = 0.55) และเมื่อทำการวิเคราะห์การถดถอย เชิงเส้นพหุคูณพบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาสมรรถนะหลักตามกฎอนามัยระหว่างประเทศ 1) ด้านสมรรถนะหลักในการประสานกับเหตุการณ์เกิดขึ้นคือ ปัจจัยด้านกำหนดวิสัยทัศน์และปัจจัยด้าน กระบวนการทำงานซึ่งสมการการพยากรณ์สามารถอธิบายได้ร้อยละ65.6 (R Square = 0.65) 2) ด้าน สมรรถนะหลักที่ต้องมีตลอดเวลา (ในภาวะปกติ) คือปัจจัยด้านการกำหนดวิสัยทัศน์และด้านกระบวนการทำงานซึ่งสมการสามารถอธิบายได้ร้อยละ 68.3 (R Square = 0.68) และ 3) ด้านสมรรถนะหลักการ แก้ไขตอบโต้ภาวะฉุกเฉินด้านสาธารณสุข (ในภาวะฉุกเฉิน) คือปัจจัยด้านภูมิหลังและด้านสภาพแวดล้อมและบรรยากาศในการทำงาน ซึ่งสมการสามารถอธิบายได้ร้อยละ 67.3 (R Square = 0.67)