ความคิดเห็นของผู้ปกครองต่อการเปิดเผยให้เด็กในปกครองทราบสถานภาพการติดเชื้อเอดส์ ในโรงพยาบาลลำพูน

บทคัดย่อ

ผู้ป่วยเอดส์เด็กที่ได้รับยาต้านไวรัสมีอายุที่ยืนยาวขึ้นจนสามารถเติบโตพ้นวัยเด็กเล็กเข้าสู่วัยเรียนและวัยรุ่น เด็กส่วนใหญ่ยังไม่ทราบว่าตนเองติดเชื้อไวรัสเอดส์ เด็กควรมีสิทธิได้รับทราบสถานภาพการติดเชื้อของตนเอง เพื่อจะได้ดูแลตนเอง และมีแรงจูงใจให้รับประทานยาต้นไวรัสอย่างสม่ำเสมอ วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้ปกครองรองต่อการเปิดเผยให้เด็กในปกครองทราบสถานภาพการติดเชื้อเอดส์และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง รูปแบบการศึกษา การศึกษาเชิงพรรณนากึ่งคุณภาพ สถานที่ศึกษา โรงพยาบาลลำพูน วิธีการศึกษาสอบถามและสัมภาษณ์ผู้ปกครองของผู้ป่วยโรคเอดส์เด็กทุกรายที่เข้ารับการรักษาในคลินิกโรคเอดส์เด็กโรงพยาบาลลำพูน ระหว่างธันวาคม 2548 ถึงกุมภาพันธ์ 2549 รวบรวมข้อมูลทั่วไป ลักษณะผู้ป่วยเด็ก ความคิดเห็นและเหตุผลของผู้ปกครองต่อการเปิดเผยให้เด็กในปกครองทราบสถานภาพการติดเชื้อเอดส์ ความช่วยเหลือที่ต้องการ และแนวโน้มในการเปิดเผยสถานภาพการติดเชื้อเอดส์ให้เด็กทราบในอนาคต ผลการศึกษา ผู้ปกครองเด็กที่เข้าร่วมการศึกษาทั้งหมด 42 ราย ส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นบิดา มารดา ของเด็ก ร้อยละ 73.8 มีความเห็นว่าไม่ควรเปิดเผยการวินิจฉัยให้เด็กทราบ ผู้ป่วยเด็กส่วนใหญ่อยู่ในช่วงวัยประถมศึกษา (6-12ปี) มีเพียงร้อยละ 33.3. ที่ทราบสถานภาพการติดเชื้อและมีวินัยในการกินยาดีขึ้นหลังจากทราบ(ร้อยละ 86) ปัจจัยที่มีผลต่อการรักบทราบสถานภาพการติดเชื้อเอดส์ของเด็ก ได้แก่ เพศของผู้ปกครอง เด็กที่มีผู้ปกครองเป็นเพศหญิงทราบมากกว่าผู้ปกครองเป็นเพศชาย (p-value<0.05) ผู้ปกครองของเด็กที่ไม่ทราบการวินิจฉัยหรือไม่แน่ใจการวินิจฉัยร้อยละ 57 ไม่ต้องให้เด็กทราบ ร้อยละ 57 อาจจะเปิดเผยให้ทราบในอนาคตและมีผู้ปกครองจำนวนมากต้องการความช่วยเหลือในการเปิดเผยให้เด็กทราบสถานภาพการติดเชื้อเอดส์ ข้อเสนอแนะ ควรให้ความรู้ความเข้าใจเรื่องการเปิดเผยให้เด็กในปกครองทราบสถานภาพการติดเชื้อเอดส์ แก่ผู้ปกครองที่ดูแลเด็กที่ติดเชื้อ รวมทั้งจัดทำแนวทางปฏิบัติและฝึกอบรมแก่บุคลากรทางการแพทย์ เพื่อให้การดูแลผู้ป่วยเด็กกลุ่มนี้เป็นพิเศษ