การศึกษาความชุกและปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี ของกลุ่มผู้ต้องขังชาย จังหวัดเชียงใหม่ ปี 2564

บทคัดย่อ

ผู้ต้องขังเป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวีสูง ทำให้มีการจัดบริการตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวีเฉพาะสำหรับผู้ต้องขัง แต่ยังขาดการนำข้อมูลที่ได้จากการดำเนินงานดังกล่าวมาวิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อเอชไอวีอย่างเป็นระบบ ดังนั้นการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มผู้ต้องขังชาย จังหวัดเชียงใหม่ ที่ได้รับการตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวีด้วยความสมัครใจ โดยเป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวางเก็บข้อมูลทุติยภูมิจากแบบประเมินพฤติกรรมส่วนบุคคล ของกองโรคเอดส์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวีด้วยสถิติ Odds ratio (OR) ที่ระดับช่วงความเชื่อมั่นร้อยละ 95 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 775 ราย ความชุกของการติดเชื้อเอชไอวี ร้อยละ 1.42 ปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวีที่มีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ กลุ่มชายรักเพศเดียวกัน (ชายรักชายและหญิงข้ามเพศ) มีโอกาสติดเชื้อเอชไอวีมากกว่ากลุ่มชายรักต่างเพศ 16.85 เท่า (95%CI=4.91-57.83) กลุ่มที่เคยมีอาการของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มีโอกาสติดเชื้อเอชไอวีมากกว่ากลุ่มที่ไม่มีอาการ 15.64 เท่า (95%CI=1.99-122.79) กลุ่มที่เคยมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักมีโอกาสติดเชื้อเอชไอวีมากกว่ากลุ่มที่ไม่มีพฤติกรรมดังกล่าว 4.49 เท่า (95%CI=1.35-14.91) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อเอชไอวีขึ้นอยู่กับพฤติกรรมที่มีความสัมพันธ์ทางเพศของผู้ต้องขังและอาจสามารถนำไปเป็นแนวทางคัดกรองและพัฒนาการให้ความรู้ในการป้องกันและดูแลตนเองในกลุ่มผู้ต้องขังที่มีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวีต่อไป