ความสัมพันธ์ของวัคซีนโควิด-19 และความรุนแรงของการเจ็บป่วยโรคโควิด-19 โรงพยาบาลชัยภูมิ ปี 2564-2565

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์การได้รับวัคซีนโควิด-19 ก่อนการเจ็บป่วยระดับอาการรุนแรง และศึกษาความสัมพันธ์ของการได้รับวัคซีนโควิด-19 และความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคโควิด-19 เป็นการศึกษาย้อนหลัง กลุ่มตัวอย่าง คือผู้ป่วยโควิด-19 ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลชัยภูมิ ระหว่างเดือนกรกฎาคม 2564–เมษายน 2565 จำนวน 440 ราย แบ่งเป็นผู้ป่วยกลุ่มสีเขียว สีเหลือง สีแดง และกลุ่มเสียชีวิต กลุ่มละ 110 ราย โดยการสุ่มตัวอย่างแบบมีระบบ เก็บข้อมูลประวัติการเจ็บป่วยด้วยโรคโควิด-19 จากฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ (HOSxP) ของโรงพยาบาลชัยภูมิ ข้อมูลการได้รับวัคซีนโควิด-19 จากระบบฐานข้อมูลวัคซีนกระทรวงสาธารณสุข วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงวิเคราะห์ ด้วยสถิติไคสแควร์ ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05

ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 58.6) อายุ 60 ปีขึ้นไป (ร้อยละ 35.7) กลุ่มผู้ป่วยโควิด-19 ที่เสียชีวิต ส่วนใหญ่ไม่ได้รับวัคซีนโควิด-19 ร้อยละ 77.3 ได้รับวัคซีน 1-2 เข็ม ร้อยละ 21.8 ได้รับวัคซีนครบ 3 เข็มร้อยละ 0.9 ผู้ป่วยโควิด-19 กลุ่มสีแดงซึ่งมีอาการรุนแรง ไม่ได้รับวัคซีนร้อยละ 47.3 ได้รับวัคซีน 1-2 เข็มร้อยละ 50.9 ได้รับวัคซีนครบ 3 เข็ม ร้อยละ 1.8 ส่วนกลุ่มผู้ป่วยโควิด-19 ที่อาการไม่รุนแรง (กลุ่มสีเหลืองและสีเขียว) ไม่ได้รับวัคซีนโควิด-19 ร้อยละ 22.7 และ 19.1 ได้รับวัคซีน 1-2 เข็ม ร้อยละ 60.0 และ 60.9 ได้รับวัคซีนครบ 3 เข็ม ร้อยละ 17.3 และ 20.0 ตามลำดับ ซึ่งการได้รับวัคซีนโควิด-19 และความรุนแรงของการเจ็บป่วยด้วยโรคโควิด-19 มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) และยังพบว่า กลุ่มผู้ป่วยโควิด-19 ที่เสียชีวิตและกลุ่มที่มีอาการรุนแรง (กลุ่มสีแดง) เป็นผู้สูงอายุ และมีโรคประจำตัว ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ได้รับวัคซีนหรือได้รับวัคซีนไม่ครบ

ข้อเสนอแนะ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการได้รับวัคซีนโควิด-19 โดยเฉพาะวัคซีนเข็มกระตุ้น และควรส่งเสริมการได้รับวัคซีนในกลุ่มผู้สูงอายุและกลุ่มผู้ป่วยโรคเรื้อรัง (608) ร่วมกับการปฏิบัติตามมาตรการการป้องกันโรคอย่างต่อเนื่อง