วิธีในการปรับตัวของผู้ป่วยอายุรกรรมและศัลยกรรมต่อการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลโดยใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีการปรับตัวของรอย

Abstract

การเข้ารับการักษาในโรงพยาบาล ถือเป็นภาวะวิกฤตในชีวิตที่มีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของผู้ป่วย การศึกษาครั้งนี้ใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีการปรับตัวของรอยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคะแนนวิธีในการปรับตัวของผู้ป่วยอายุกรรมและศัลยกรรมต่อการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เปรียบเทียบคะแนนของผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม และ ศึกษาปัจจัยทำนายคะแนน กลุ่มตัวอย่างจำนวน  480 คน จากโรงพยาบาลระดับตติยภูมิเป็นผู้ป่วยอายุรกรรม 230 คน และผู้ป่วยศัลยกรรม 250 คน ผลการศึกษาพบว่า ในวิธีในการปรับตัวเดียวกันนั้น ผู้ป่วยอายุรกรรมใช้เสมอแต่ผู้ป่วยศัลยกรรมไม่ใช่หรือใช้บางครั้ง ทำให้คะแนนโดยรวมของผู้ป่วยอายุรกรรมสูงกว่าผู้ป่วยศัลยกรรม เมื่อเปรียบเทียบคะแนนของผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มพบว่าคะแนนโดยรวมและแต่ละมิติย่อยมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) อีกทั้งชนิดของผู้ป่วยและรายได้เท่านั้นที่สามารถทำนายคะแนนโดยอธิบายได้ 21% จากทฤษฎีการปรับตัวของรอยอธิบายได้ว่าแม้สิ่งเร้าตรงเป็นชนิดเดียวกัน บุคคลจะรับรู้และมีกระบวนการปรับตัวที่ซับซ้อนและหลายหลากเลือกใช้วิธีในการปรับตัวที่เหมะสมกับตนเองเป็นพฤติกรรมที่ต่างกันทำให้ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มมีคะแนนแตกต่างกัน สามารถนำผลการศึกษาไปใช้เพื่อให้การพยาบาลที่ส่งเสริมให้ผู้ป่วยปรับตัวได้อย่างมีประสิทธิภาพ อีกทั้งนำผลที่ได้ไปใช้ในการเรียนการสอนและการวิจัยต่อไป

คำสำคัญ : วิธีในการปรับตัว ทฤษฎีการปรับตัวของรอย ผู้ป่วยอายุรกรรม ผู้ป่วยศัลยกรรมการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล