พิสัยการเคลื่อนไหวของข้อในผู้บาดเจ็บรยางค์: การประเมินและการพยาบาล
คำสำคัญ:
พิสัยการเคลื่อนไหวของข้อ, การบาดเจ็บรยางค์, การประเมิน, ปัจจัย, การพยาบาลบทคัดย่อ
พิสัยการเคลื่อนไหวของข้อในร่างกาย เป็นการเคลื่อนไหวที่ใช้การทำงานประสานกันของข้อ กล้ามเนื้อ เส้นเอ็น และเส้นประสาท มีความสำคัญในการทำกิจวัตรประจำวัน เช่น การนั่ง การยืน การเดิน และการออกกำลังกาย เป็นต้น หรือ เมื่อร่างกายได้รับบาดเจ็บ การรับรู้ การเคลื่อนไหวของข้อ รวมถึงองศาที่ข้อเคลื่อนที่ได้ระหว่างงอและเหยียดเต็มที่จะลดลง นำไปสู่ความพร่องหรือการจำกัดการทำงานของข้อ และการทำหน้าที่ของร่างกายของผู้บาดเจ็บรยางค์ในระยะสั้น นำไปสู่ปัญหาการฟื้นฟูการทำหน้าที่ของข้อและร่างกายของผู้บาดเจ็บรยางค์โดยรวมในระยะยาว บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายการประเมินพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อโดยการวัด ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อ และการพยาบาลเพื่อส่งเสริมพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อในผู้บาดเจ็บรยางค์ โดยใช้การออกกำลังกายร่วมด้วย เช่น การออกกำลังกายที่ผู้อื่นทำให้ (passive exercise) การออกกำลังกายด้วยตนเอง (active exercise) การออกกำลังกายแบบเกร็งกล้ามเนื้อ (isometric exercise) และการออกกำลังกายแบบยืดเหยียดกล้ามเนื้อ (isotonic exercise) เป็นต้น
สรุปและข้อเสนอแนะมีดังนี้ พยาบาลควรส่งเสริมพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อ ตั้งแต่ผู้บาดเจ็บเข้ารับการรักษา รวมทั้งเฝ้าระวังและป้องกันภาวะแทรกซ้อนระหว่างฟื้นฟูการเคลื่อนไหวของข้อติดตามประเมินพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อ และความก้าวหน้าของการฟื้นฟูการทำหน้าที่ของข้อ เพื่อให้ผู้บาดเจ็บรยางค์มีการเคลื่อนไหวของข้อที่ต่อเนื่องเหมาะสมมีประสิทธิภาพ และสามารถคงความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ที่สำคัญควรป้องกันความพร่องของพิสัยการเคลื่อนไหวของข้อที่อาจเกิดภายหลัง จึงจะทำให้ผู้บาดเจ็บรยางค์ฟื้นตัวได้ดีสามารถกลับไปทำกิจวัตรและดำเนินชีวิตประจำวันภายหลังออกจากโรงพยาบาลได้
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Jung H, Yamasaki M. Association of lower extremity range of motion and muscle strength with physical performance of community dwelling older women. J Physiol Anthropol. 2016;35(30):1-9.
PundeeJ,ChayaputP,ChanruangvanichW,Wannatoop T. Predictors of functional restoration in extremity injury patients. Journal of Thailand and Midwifery Council. 2019;34(4):48-63. (in Thai)
Farhan H, Moreno-Duarte I, Latronico N, Zafonte R, Eikermann M. Acquired muscle weakness in the surgical intensive care unit. Anesthesiology. 2016;124(1): 207-34.
Fairhurst P, Wyss T, Weiss S, Becker D, Schmidli J, Makaloski V. Popliteal vessel trauma: surgical approaches and the vessel-frst strategy. Knee. 2018;25(1): 849–55.
Oliveira M, Macedo O, Silva L, Oliveira T, Bottaro M, Martins W. Structural and physical functional defcits in lower limbs with fractures and treated surgically. Fisioterapia em Movimento. 2018;31(1): 1-12.
Mahdian M, Fazel R, Sehat M, Khosravi G, Mohammadzadeh M. Epidemiological profile of extremity fractures and dislocations in road traffic accidents in Kashan, Iran: a glance at the related disabilities. ArchBonejtSurg.2017;5(3):186-92.
MukpradabS,SongwathanaP,Sea-siaW.An outcome oriented movement supporting programme and its musculoskeletal outcomes as observed in trauma patients suffering from immobilisation: a pilot study. Thai Journal of Nursing Council. 2014;29(2): 49-60. (in Thai)
Baczkowicz D, Skiba G, Falkowski K, Domaszewski P, SelkowN.Effectsofimmobilizationandre-mobilization on knee joint arthrokinematic motion quality. J Clin Med. 2020;451(9):1-11.
CarpenitoL.Handbook ofnursing diagnosis. 15thed. Philadelphia: Lippincot Williams & Wilkins, 2016.
Herdman H, Kamitsuru S. Nursing diagnoses: defnitions and classifcation. 11thed.Wiley Blackwell, 2020.
VinsonR,KannS,GaonaD,PanacekA.Performance of the 4-way range of motion test for radiographic injuries after blunt elbow trauma. Am J Emerg Med. 2016;24:235-9.
Kasem A, Aly S, Kamel E, Hussein H. Normal active range of motion of lower extremity joints of the healthy young adults in Cairo, Egypt. Bull Fac Phys Ther. 2020;25(2):1-7.
KnightJ, Nigam Y. Effects of bed rest 5: the muscles, joints and mobility. Nurs Times.2019;115(4):54-7.
Chang L, Jung H, Kwak H, Kim K, Lee H, Jung Y, et al. Quality improvement activity for improving pain management in acute extremity injuries in the emergency department.ClinExpEmergMed.2018;5(1):51-9.
DavisM,GriffnS,ChuG,WenkeC,CoronaT,McKinley O,etal.Muscle bone interactions during fracture healing. J Musculoskelet Neuronal Interact.2015;15(1):1-9.
CronenwettJ, JohnstonW.Acute is chemia: evaluation and decision making, in Rutherford’svascular surgery. 7th ed. Philadelphia: Saunders Elsevier. 2014.
Lee HJ, Cho Y, Joo H, Jeon JY, Jang YE, Kim JT. Comparative study of verbal rating scale and numerical rating scale to assess postoperative pain intensity in the post anesthesia care unit A prospective observational cohort study. Medicine. 2021;100(6):1-6.
Weigel K, Nickel C, Malinovska A, Bingisser R. Symptoms at presentation to the emergency department: predicting outcomes and changing clinical practice. Int J Clin Pract. 2018;72(1):1-10.
Trairatnopas V, Morsup T. The roles of nurses on complication prevention in patients having traction for treatment of fracture. Srinagarind Medical Journal. 2020;26(3):110-21. (in Thai)
Doiron K, Hoffmann T, Beller E. Early intervention mobilization or active exercise for critically ill adults in the intensive care unit. Cochrane Database Syst Rev. 2018;3(3):1-20.
Nitkiewicz S, Smieja M, Gogolewski T, Majchrowski A, Grabarczyk L, Maksymowicz W. Objectifcation of diagnostic symptoms in examination of nervous system damage by static interactions and kinematic parameters of ankle joint. Acta Phys Pol A. 2014; 125(4):27-30.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสภาการพยาบาล
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
