ประสบการณ์ของครอบครัวผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กวิกฤตระยะท้ายของชีวิต : การศึกษาปรากฎการณ์วิทยา

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์การวิจัย : เพื่อบรรยายและอธิบายประสบการณ์ของครอบครัวผู้ดูแล ผู้ป่วยเด็กวิกฤตระยะท้ายของชีวิตในหอผู้ป่วยวิกฤต     

การออกแบบวิจัย : การวิจัยปรากฎการณ์วิทยา      

การดำเนินการวิจัย : ผู้ให้ข้อมูลเป็นบิดามารดาและผู้ดูแลหลักของผู้ป่วยทารกและ เด็กวิกฤตที่มีความเจ็บป่วยคุกคามต่อชีวิตหรืออยู่ในระยะสุดท้ายของชีวิต ในโรงพยาบาล สังกัดมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เลือกผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 11 คน เก็บรวบรวมข้อมูล โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วมและบันทึกภาคสนาม จำนวน 1 – 2 ครั้ง ต่อคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยใช้วิธีของแวนมาแน สร้างความน่าเชื่อถือของข้อมูลวิจัย ตามเกณฑ์ของลินคอนและกูบา 

ผลการวิจัย : พบว่าประสบการณ์ของครอบครัวผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กวิกฤตระยะท้ายถูกบรรยาย ไว้ด้วย 12 ประเด็นหลัก สะท้อนภายใต้โลก 4 ใบของแวน มาแน ได้ดังนี้ 1) โลกของตนเอง ได้แก่ ชีวิตไม่แน่นอนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ทุกข์ทรมานและเครียด ต้องเข้มแข็ง และหัวใจสลาย 2) โลกของเวลาได้แก่ รอปฏิหาริย์หวังให้อาการดีขึ้น ไม่เร่งความตายเพื่อได้ทำสิ่งที่ปรารถนา และทำใจยอมรับการสูญเสีย 3) โลกของความสัมพันธ์ได้แก่ คู่ชีวิตเป็นพลังใจสำคัญ ครอบครัว ช่วยเหลือกันและการดูแลจากพยาบาลและแพทย์ 4) โลกของสถานที่ ได้แก่ ยืดหยุ่นให้ครอบครัว ได้มีส่วนร่วม และว้าเหว่มีแต่เรา    

ข้อเสนอแนะ : การวิจัยครั้งนี้ให้ความรู้ที่เป็นประโยชน์แก่พยาบาลและทีมบุคลากรสุขภาพในหอผู้ป่วยวิกฤต เข้าใจครอบครัวผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กวิกฤตในระยะสุดท้ายได้มากขึ้น และสามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยเด็กวิกฤตระยะสุดท้าย ของชีวิตและครอบครัวที่สอดคล้องกับบริบทสังคมไทย