ปัจจัยทำนายความผูกพันในงานของพยาบาลวิชาชีพในประเทศไทย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายความผูกพันในงานของพยาบาลวิชาชีพใน ประเทศไทย

การออกแบบการวิจัย: การศึกษาความสัมพันธ์เชิงทำนาย 

วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลสังกัดสำนักงาน ปลัดกระทรวงสาธารณสุข 12 เขตสุขภาพ จำนวน 518 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีสุ่มแบบชั้นภูมิ แบ่งกลุ่ม เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามออนไลน์ เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป กลวิธีการเผชิญความเครียดเชิงรุก ความต้องการของงาน ทรัพยากรของงาน และความผูกพันในงาน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา สถิติไค-สแควร์ สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และวิเคราะห์ การถดถอยพหุคูณโดยวิธีนำตัวแปรเข้าทั้งหมด 

ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างมีความผูกพันในงานอยู่ในระดับสูง (Mean = 4.13, SD = 1.18) ปัจจัย ทำนายความผูกพันในงานของพยาบาลวิชาชีพในประเทศไทย ได้แก่ อายุ การตั้งเป้าหมายและการจัดการ เชิงรุก การวางแผนอย่างมีกลยุทธ์ ทรัพยากรของงาน และความต้องการของงาน สามารถร่วมกันทำนาย ความผูกพันในงานของพยาบาลวิชาชีพในประเทศไทยได้ร้อยละ 56.1 (R2 –adjusted = 0.561, p<0.001) 

ข้อเสนอแนะ: ผู้บริหารของกระทรวงสาธารณสุข กองการพยาบาล หัวหน้าฝ่ายการพยาบาลหรือ หัวหน้าหอผู้ป่วย สามารถนำไปพัฒนาโปรแกรมส่งเสริมทักษะในการวางแผนการทำงานและจัดการ ปัญหาเชิงรุก รวมถึงเป็นแนวทางในการกำหนดนโยบายในที่เอื้อต่อการทำงานให้กับพยาบาล เพื่อให้ พยาบาลวิชาชีพทำงานอย่างมีความสุข มีประสิทธิภาพ เป็นการเพิ่มความผูกพันในงานและรักษาพยาบาล วิชาชีพให้คงอยู่ในระบบต่อไป