ผลของโปรแกรมการสนทนาและให้คำปรึกษาเพื่อสร้างแรงจูงใจต่อแรงจูงใจในการดูแลตนเอง พฤติกรรมการดูแลตนเองและอัตราการกรองของไตใน ผู้ป่วยโรคไตเรื้อรัง

บทคัดย่อ

บทนำ: โรคไตเรื้อรังเป็นปัญหาสาธารณสุขทั่วโลกและมีจำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นทุกปี การสนทนาและ ให้คำปรึกษาเพื่อสร้างแรงจูงใจเป็นหนึ่งในกลยุทธ์สำคัญที่มีรายงานว่าเป็นประโยชน์ในการส่งเสริมให้ผู้ป่วย โรคไตเรื้อรังมีความเข้าใจวิธีการดูแลตนเองที่ดีขึ้นและปรับลดพฤติกรรมเสี่ยงเพื่อชะลอหรือป้องกันการเสื่อม ของไตของผู้ป่วย 

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสนทนาและให้คำปรึกษาเพื่อสร้างแรงจูงใจ ต่อแรงจูงใจในการดูแลตนเอง พฤติกรรมการดูแลตนเองและอัตราการกรองของไตในผู้ป่วยไตวายเรื้อรัง 

การออกแบบวิจัย: การวิจัยแบบกึ่งทดลองชนิดสองกลุ่ม วัดผลก่อนและหลังการทดลอง 

วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะ 3 – 4 ที่มารับบริการในคลินิกชะลอไตเสื่อม โรงพยาบาลระดับทุติยภูมิแห่งหนึ่งในจังหวัดนราธิวาส จำนวน 60 ราย คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์ คัดเข้า และแบ่งเข้ากลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 รายเท่ากัน กลุ่มทดลองได้รับการดูแลตามปกติ และโปรแกรมการสนทนาและให้คำปรึกษาเพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจ มีกิจกรรมทั้งหมด 8 ครั้ง ติดตามต่อเนื่อง 20 สัปดาห์ กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลแบบปกติ เก็บข้อมูลก่อนและหลังการทดลองโดยใช้แบบวัดแรงจูงใจ ในการดูแลตนเอง แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลตนเอง และแบบบันทึกอัตราการกรองของไต ทดสอบ ค่าความเชื่อมั่นของแบบวัดแรงจูงใจในการดูแลตนเองด้วยวิธีการวัดซ้ำได้เท่ากับ .97 และค่าสัมประสิทธิ์ อัลฟาครอนบาร์คของแบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเองเท่ากับ .75 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบไคสแควร์ Wilcoxon Signed Ranks test และ Mann-Whitney U test 

ผลการศึกษา: ผู้เข้าร่วมการศึกษาส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุเพศชายที่มีแรงจูงใจในตนเองและพฤติกรรม การดูแลตนเองในระดับต่ำ ภายหลังการเข้าร่วมโปรแกรมการสนทนาและให้คำปรึกษาเพื่อสร้างแรงจูงใจในการ ดูแลตนเองเป็นเวลา 20 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีคะแนนแรงจูงใจในการดูแลตนเอง พฤติกรรมการดูแลตนเอง และอัตราการกรองของไตมากกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (z=-4.487, p<.001; z=-4.547, p<.001; z=-2.725, p=.006 ตามลำดับ) นอกจากนี้ยังพบว่า กลุ่มควบคุมมีคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเอง และอัตราการกรองของไตลดลงต่ำกว่าก่อนการทดลอง เมื่อเปรียบเทียบผลต่างของระหว่างกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม พบว่า ผลต่างของคะแนนแรงจูงใจในการดูแลตนเอง พฤติกรรมการดูแลตนเอง และอัตรา การกรองของไตแตกต่างจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (z=-2.221, p=.026; z=-3.432, p<.001; z=-4.531 p<.001 ตามลำดับ) สรุปได้ว่าโปรแกรมการสนทนาและให้คำปรึกษาเพื่อสร้างแรงจูงใจ มีผลในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติต่อแรงจูงใจในการดูแลตนเอง พฤติกรรมการดูแลตนเองและ อัตราการกรองของไตในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะที่ 3-4 

ข้อเสนอแนะ: พยาบาลและทีมสุขภาพสามารถนำโปรแกรมการสนทนาและให้คำปรึกษาเพื่อสร้างแรงจูงใจ ไปประยุกต์ในการสร้างเสริมแรงจูงใจในการดูแลตนเองและพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะที่ 3-4 ในโรงพยาบาลที่มีลักษณะคล้ายกลุ่มตัวอย่างและประเมินติดตามอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอาจช่วยชะลอความเสื่อมของโรคได้