ผลของโปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อการดูแลตนเองด้านอาหารและ ค่าอัลบูมินในเลือดของผู้ป่วยมะเร็งตับ

บทคัดย่อ

ภาวะทุพโภชนาการในผู้ป่วยมะเร็งตับเป็นสาเหตุสำคัญของการเลื่อนการรักษา การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลขอ'โปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อการดูแลตนเองด้านอาหารและค่าอัลบูมินในเลือดของผู้ป่วยมะเร็งตับ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยมะเร็งตับที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งในภาคใต้ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์และสุ่มเข้ากลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 20 ราย กลุ่มทดลองได้รับการพยาบาลตามโปรแกรมฯ กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ ประเมินผลการทดลองโดยใช้แบบประเมินการดูแลตนเองด้านอาหาร และแบบบันทึกค่าอัลบูมินในเลือด วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ paired t test และสถิติ independent t-test ผลการวิจัย พบว่า 1) ค่าคะแนนเฉลี่ยการดูแลตนเองด้านอาหารของกลุ่มทดลองภายหลังได้รับโปรแกรมฯ สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= -22.87, p<0.001)  2) ค่าเฉลี่ยอัลบูมินในเลือดของกลุ่มทดลองภายหลังได้รับโปรแกรมฯสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  (t= -6.30, p<0.001) 3) ค่าคะแนนเฉลี่ยการดูแลตนเองด้านอาหารภายหลังได้รับโปรแกรมฯของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= -12.95, p<0.001) และ 4) ค่าเฉลี่ยอัลบูมินในเลือดภายหลังได้รับโปรแกรมการฯของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ  ผลการศึกษาแสดงถึงผลของโปรแกรมฯสามารถช่วยให้ผู้ป่วยมะเร็งตับมีการดูแลตนเองด้านอาหารที่เหมาะสม ซึ่งควรศึกษาติดตามในระยะยาวภาวะทุพโภชนาการในผู้ป่วยมะเร็งตับเป็นสาเหตุสำคัญของการเลื่อนการรักษา การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการพยาบาลแบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อการดูแลตนเองด้านอาหารและค่าอัลบูมินในเลือดของผู้ป่วยมะเร็งตับ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยมะเร็งตับที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งในภาคใต้ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์และสุ่มเข้ากลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 20 ราย กลุ่มทดลองได้รับการพยาบาลตามโปรแกรมฯ กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ ประเมินผลการทดลองโดยใช้แบบประเมินการดูแลตนเองด้านอาหาร และแบบบันทึกค่าอัลบูมินในเลือด วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ paired t test และสถิติ independent t-test ผลการวิจัย พบว่า 1) ค่าคะแนนเฉลี่ยการดูแลตนเองด้านอาหารของกลุ่มทดลองภายหลังได้รับโปรแกรมฯ สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= -22.87, p<0.001)  2) ค่าเฉลี่ยอัลบูมินในเลือดของกลุ่มทดลองภายหลังได้รับโปรแกรมฯสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  (t= -6.30, p<0.001) 3) ค่าคะแนนเฉลี่ยการดูแลตนเองด้านอาหารภายหลังได้รับโปรแกรมฯของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= -12.95, p<0.001) และ 4) ค่าเฉลี่ยอัลบูมินในเลือดภายหลังได้รับโปรแกรมการฯของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ  ผลการศึกษาแสดงถึงผลของโปรแกรมฯสามารถช่วยให้ผู้ป่วยมะเร็งตับมีการดูแลตนเองด้านอาหารที่เหมาะสม ซึ่งควรศึกษาติดตามในระยะยาว