ประสิทธิภาพของการดูดเสมหะทางท่อเจาะคอโดยใช้ MU-Trach Sucker ต่อผลลัพธ์ทางคลินิกและความพึงพอใจของพยาบาล

บทคัดย่อ

การดูดเสมหะในเด็กที่ใส่ท่อเจาะคอถึงแม้เป็นสิ่งจำเป็น แต่การดูดที่ไม่ถูกต้องก็อาจส่งผลกระทบต่อผู้ป่วยได้ การวิจัยกึ่งทดลองแบบศึกษาไขว้สลับทำขึ้นเพื่อเปรียบเทียบผลของการดูดเสมหะโดยใช้ MU-Trach sucker กับสายดูดเสมหะแบบปกติ ต่อการบาดเจ็บ ปริมาณเสมหะ ผลลัพธ์ทางคลินิกและความพึงพอใจของพยาบาล เก็บตัวอย่างในผู้ป่วยอายุ 1 เดือนถึง 12 ปีที่ใส่ท่อเจาะคอจำนวน 28 ราย ที่มีอาการคงที่ ไม่ได้ใส่เครื่องช่วยหายใจและมีแรงไอปกติ สุ่มตัวอย่างแบบง่ายโดยการจับฉลาก หากจับได้วิธีใดก่อน ก็จะทำการดูดเสมหะด้วยวิธีนั้น 3 ครั้ง เว้นระยะห่างกันอย่างน้อย 3 ชั่วโมง จึงดูดอีกวิธีหนึ่ง บันทึกข้อมูลปริมาณเสมหะ การบาดเจ็บของเนื้อเยื่อและผลลัพธ์ทางคลินิกตามเกณฑ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วย Independent t-test และ Wilcoxon Sigh-Rank test ผลการวิจัย พบว่า ถึงแม้การดูดเสมหะโดยใช้ MU-Trach sucker จะได้ปริมาณเสมหะไม่แตกต่างกัน แต่ทำให้เกิดการบาดเจ็บต่อเนื้อเยื่อน้อยกว่าการใช้สายดูดเสมหะแบบปกติอย่างมีนัยสำคัญที่ p<.05 ส่วนผลลัพธ์ทางคลินิกได้แก่ ค่าเฉลี่ยการเปลี่ยนแปลงอัตราการเต้นของหัวใจ ระยะเวลาที่อัตราการเต้นของหัวใจกลับเข้าสู่ค่าพื้นฐานและระยะเวลาที่ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนกลับเข้าสู่ค่าพื้นฐานน้อยกว่าการใช้สายดูดเสมหะแบบปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p<.05 ความพึงพอใจของพยาบาลต่อการใช้ MU-Trach sucker โดยรวมอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด ผลการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า การดูดเสมหะโดยใช้ MU-Trach sucker มีความปลอดภัย และสามารถนำไปใช้ดูดเสมหะสำหรับผู้ป่วยเด็กที่ใส่ท่อเจาะคอได้