การพัฒนาและประเมินผลรูปแบบการสร้างเสริมการดูแลตนเอง สำหรับผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่่อพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมการดูแลตนเองสำหรับผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวและประเมินผลภายหลังการนำรูปแบบ ฯ มาใช้ที่่คลินิกหัวใจ
ล้มเหลว โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต ในเรื่่อง (1) ผลลัพธ์ทางคลินิก (การกลับเข้านอนโรงพยาบาลภาวะน้ำเกิน ระดับความเครียด) (2) ผลลัพธ์ระยะกลาง (การดูแลตนเอง และความรู้การดูแลตนเองของผู้ป่่วยภาวะหัวใจล้มเหลว) และ (3) ความพึงพอใจต่อรูปแบบ ฯ ดำเนินการวิจัย 4 ระยะ คือ ระยะที่่ 1 วิเคราะห์สถานการณ์และศึกษาข้อมูลที่่เกี่่ยวข้อง ระยะที่่ 2 พัฒนารูปแบบการสร้างเสริมการดูแลตนเองสำหรับผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว ระยะที่่ 3 นำรูปแบบ ฯ ไปใช้และประเมินผลลัพธ์ และระยะที่่ 4 ปรับปรุงรูปแบบ ฯ และข้อเสนอแนะ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยที่่มารับบริการที่่คลินิก ฯ ทุกรายที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ 26 คน ทีมสหสาขาวิชาชีพ 6 คน และเครือข่าย อสม. 15 คน มีผู้เข้าร่วมการสัมภาษณ์ ในระยะที่่ 1 จำนวน 13, 6 และ 5 คน ตามลำดับ เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลผ่านการตรวจสอบคุณภาพด้านความตรงและความเที่่ยง วิเคราะห์เนื้้อหาของข้อมูลเชิงคุณภาพส่วนข้อมูลเชิงปริมิาณวิเคราะห์เปรียบเทียบผลลัพธ์ก่อนและหลังการนำรูปแบบ ฯ ไปใช้ด้วยสถิติแมคนีมาร์ และวิลคอกซันไซน์แรงค์ ผลการศึกษาพบว่าผลลัพธ์ทางคลินิกดีขึ้้นอย่่าง
มีนัยสำคัญ คะแนนการดูแลตนเองรายด้านและความรู้การดูแลตนเองในภาพรวมสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ทีมสหสาขาวิชาชีพและเครือข่าย อสม. มีความพึงพอใจเพิ่มขึ้้นอย่างมีนัยสำคัญ ส่วนความพึงพอใจของผู้ป่วยมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นแต่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติควรมีการใช้รูปแบบ ฯ ที่พัฒนาและปรับปรุงจากการศึกษานี้ไปใช้อย่างต่อเนื่องต่อไป