เปรียบเทียบผลสำเร็จในการใส่สายสวนเข้ากระเพาะอาหารผ่านรูจมูก ระหว่าง Classical Technique กับ Modified Samanta's Technique ในผู้ป่วยผ่าตัดช่องท้องที่ได้รับการระงับความรู้สึกแบบทั่วร่างกาย

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ: การวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่ม มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลสำเร็จในการใส่สายสวนผ่านรูจมูกเข้ากระเพาะอาหาร ระหว่างวิธี Classical technique (กลุ่มควบคุม) และวิธี Modifed Samanta's technique (กลุ่มทดลอง ) ในกลุ่มผู้ป่วยผ่าตัดช่องท้องที่ได้รับการระงับความรู้สึกแบบทั่วร่งกาย จำนวน 62 ราย ทำการสุ่มเลือกกลุ่มตัวอย่างเพื่อเข้ากลุ่ม ๆ ละ 31 รายด้วยโปรแกรมสุ่มคอมพิวเตอร์ และมีการปกปิดสองทาง ดำเนินการระหว่างเดือนธันวาคม พ.ศ 2563 - 2564 เครื่องมือที่ใช้เก็บข้อมูล แบบบันทึกความสำเร็จในการใส่สายยางให้อาหาร ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญวิเคราะห์ข้อมูลความแตกต่างด้วยสถิติไคสแคว์ ที่อิสระ repeated measure ANOVA, logistic regression, survival analysis, log-rank test และ cox proportional hazard model ผลวิจัย พบว่าอัตราความสำเร็จในการใส่สายสวนเข้ากระเพาะอาหารระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (p=.35) แต่พบว่าระยะเวลาในการใส่สำเร็จ มีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยกลุ่มทดลองมีระยะเวลาสั้นกว่า (mean difference= 18.10 วินาที; 95% CI: 4.31, 31.89), (p=.001) การมีเลือดออกขณะใส่ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (p=. 1 5) และการหักงอของสายสวนเข้ากระเพาะอาหารไม่มีความแตกต่างทางสถิติ (p=.21) การเปลี่ยนแปลงของสัญญาณชีพไม่แตกต่างกัน (P>.05) วิธี Modified Samanta's technique ยังคงเป็นวิธีที่ใช้เวลาสั้นกว่าทำให้การดูดสารน้ำอากาศในกระเพาะอาหารได้เร็วขึ้น ในการศึกษาครั้งต่อไป ควรพิจารณาขนาดตัวอย่าง รวมถึงเทคนิคการส่สายสวนเพื่อลดการมีเลือดออก และภาวะหักงอของสายสวน