การประยุกต์ใช้โปรแกรมบำบัดโดยการแก้ปัญหาในผู้ป่วยจิตเวชที่มีความคิดและพฤติกรรมฆ่าตัวตาย

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ: ประเทศไทยอัตราการฆ่าตัวตายสำเร็จของสูงติดอันดับ 3 ของโลก กลุ่มผู้ป่วยจิตเวชเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายสูงถึงร้อยละ 45 เมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป ปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายมีความคล้ายคลึงกันคือ มีมุมมองปัญหาในทางลบ ขาดทักษะในการแก้ปัญหา อารมณ์หุนหันพลันแล่น และมีตัวเร่งสำคัญจากความคิดและการรับรู้ว่าตนเองไม่มีคุณค่า ปฏิเสธและหลีกหนีปัญหา มีความเครียดจนเกิดภาวะซึมเศร้า ซึ่งเป็นปัจจัยกระตุ้นนำไปสู่การฆ่าตัวตาย แต่การฆ่าตัวตายไม่ใช่โรคร้ายสามารถป้องกันได้ถ้ามีด่านกั้นและระบบการเฝ้าระวังที่ดี มีปัจจัยปกป้องที่เข้มแข็ง ผู้ป่วย ญาติ ผู้ใกล้ชิด ต้องรับรู้และเข้าใจในปัญหาและสาเหตุจะสามารถให้ความช่วยเหลือได้ทันท่วงที บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายแนวคิดและแบบแผนการบำบัดจากการวิจัยและพัฒนาโปรแกรมบำบัดโดยการแก้ปัญหาในผู้ป่วยจิตเวชที่มีความคิดและพฤติกรรมฆ่าตัวตาย ภายใต้ตัวแบบ 5 ปัจจัย ประยุกต์ใช้ในกรณีศึกษาโดยผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการบำบัดทุกขั้นตอนช่วยให้เกิดการเรียนรู้และเป็นผู้แก้ปัญหาเองได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่านกระบวนการระบุปัญหาและมีมุมมองต่อปัญหาในทางบวก เพิ่มการฝึกทักษะแก้ปัญหาซ้ำ ๆ อย่างสร้างสรรค์และมีเหตุผลให้มากขึ้นในแต่ละวัน การสนับสนุนให้ผู้ป่วยได้รับประสบการณ์ที่มากขึ้นทีละขั้นตอนจนสามารถกำกับตนเองได้ มีการวางแผนที่ดีและแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ จะช่วยให้ผู้ป่วยมีทักษะแก้ปัญหาเพิ่มมากขึ้น และลดความคิดและพฤติกรรมฆ่าตัวตายซ้ำลงได้