การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดเลย

Main Article Content

Rattawan Siriliang

Abstract

Casual Model Development for Traffic Accidents of Motorcyclists in Loei Province


The objectives of this study were (1) to study the correlations among the variables of lack of traffic rules knowledge, the motorcyclists’ unsafely, danger unawareness and careless behaviors with their traffic accidents in Loei province, (2) to create, develop, and verify the concordance of hypothetical model of the causal correlations of the traffic accidents from the motorcyclists in Loei province which was developed with the empirical data. The samples were 440 people who used to have and never had a traffic accident. The research instruments were rating scale questionnaires. The validity of the danger unawareness was 0.77. The statistic tools were percentage, mean, standard deviation and the correlation coefficient of Pearson. The validity of the model and the empirical data was approved with Structural Equation Modeling.


The results were as the followings: (1) The correlations among the motorcyclists’ unsafely, danger unawareness and careless behaviors and their traffic accidents exhibited a statistically significance at the level of .05 and a coefficient correlation at the level of 0.27-0.92. (2) The model of the causal correlations of the traffic accidents of the motorcyclists in Loei province was consistent with the empirical data which exhibited = 44.13, df = 35, p-value = 0.14, GFI = 0.98, AGFI = 0.97, RMSEA = 0.02, RMR = 0.03, CN = 573.62. Actually, the variables from the model could exhibit the variability of the traffic accidents of the motorcyclists in Loei province at 70.0 percent and the direct impact on the traffic accidents exhibited their careless behaviors at the highest direct positive influence at the level of 0.77.


การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรการไม่มีความรู้เรื่องกฎจราจร สภาพของผู้ขับขี่ พฤติกรรมการขับขี่ที่ไม่ปลอดภัยกับการเกิดอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ ในจังหวัดเลย (2) ศึกษาระดับอิทธิพลของตัวแปรเชิงสาเหตุที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดเลย และ (3) สร้าง พัฒนา และตรวจสอบความสอดคล้องโมเดลเชิงสมมติฐานของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการเกิดอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดเลยที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 440 คน เป็นผู้ที่เคยและไม่เคยประสบอุบัติเหตุจากการจราจร เครื่องมือเป็นแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .77 ถึง .96 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน การตรวจสอบความตรงของโมเดลกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ด้วยการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า (1) การไม่มีความรู้เรื่องกฎจราจร สภาพของผู้ขับขี่ พฤติกรรมการขับขี่ที่ไม่ปลอดภัย และการเกิดอุบัติเหตุจากการขับขี่ มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ เท่ากับ 0.02 ถึง 0.49 (2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงต่อการเกิดอุบัติเหตุจากการขับขี่ พบว่า พฤติกรรมการขับขี่ที่ไม่ปลอดภัย มีขนาดอิทธิพลทางตรงลบเท่ากับ -0.48 สภาพของผู้ขับขี่ มีขนาดอิทธิพลทางตรงบวกเท่ากับ 0.39 และ (3) โมเดลเชิงสาเหตุของอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดเลย พบว่า มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ คือ ค่า Chi-square= 49.89, df = 41, p = 0.16, GFI = 0.98, AGFI = 0.96, RMSEA = 0.04, RMR = 0.04, CN = 546.64 โดยตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของตัวแปรอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดเลย ได้ร้อยละ 42.0


Article Details

How to Cite
Siriliang, R. (2017). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดเลย. The Public Health Journal of Burapha University, 12(2), 15–26. retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/phjbuu/article/view/81325
Section
นิพนธ์ต้นฉบับ (Original Articles)

References

เอกสารอ้างอิง

วัฒนวงศ์ รัตนวราห และคณะ. (2557). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการสวมใส่หมวกนิรภัยโดยใช้สมการโครงสร้างพื้นฐานทฤษฏีแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพในสังคมเมืองและชนบท. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสุรนารี.

ธนัญชัย ยศอาจ. (2556). ยุทธศาสตร์การพัฒนาเพื่อการแก้ปัญหาอุบัติเหตุจราจรทางบกในเขตเทศบาลนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์. ราชภัฏเพชรบูรณ์สาร. 15 (2) ,7-12.

พัทธนันท์ คงทอง และสมหญิง สุคนธ์. (2556). พฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์กับการมีส่วนร่วมในการป้องกันและแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุที่เกิดจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ : กรณีศึกษาชุมชนตำบลมิหรำ อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) 5 (9) ,1-6.

นัพวุฒิ ชื่นบาล และคณะ. (2556). การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์รับจ้างในพื้นที่เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.

อรุณประไพร วรรณบุตร และคณะ. (2555). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสวมใส่หมวกนิรภัยของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

กวี เกื้อเกษมบุญ. (2545). การวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อระดับความรุนแรงของอุบัติเหตุจราจรทางถนน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้า ธนบุรี.

วาสนา สายเสมา. (2548). พฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุในการขับขี่รถจักรยานยนต์รับจ้างในอำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

อลิสา จันทร์เรือง. (2545). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ของนักศึกษาวิทยาลัยเทคนิค จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุกัญญา เหมือนเพชร และคณะ. (2552). ความรู้และเจตคติต่อการขับขี่ยานพาหนะอย่างปลอดภัยของ

พนักงานภายในเขตนิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

สาลินี นิยมชาติ. (2553). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการสวมหมวกนิรภัยของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนในเขตเทศบาลเมืองจันทรบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต

มหาวิทยาลัยบูรพา.

กาญจน์กรอง สุอังคะ. (2559). การศึกษาพฤติกรรมการขับขี่ของวัยรุ่นที่มีผลต่อความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุจากการใช้รถจักรยานยนต์. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสุรนารี.

Cook, D. I. Mulrow, C. D, & Haynes, R. B. (1997). Systematic review : Synthesis of best evidence for clinical decision. Annual Internation medicine, 126, 376-380.

Heinrich, H. W. (1980). Domino Theory. Retrieved September 2, 2015, from http://www.ipesp.ac.th.

Matthieu de Lapparent. (2005). Empirical Bayesian analysis of accident severity for

motorcyclists in large French urban areas. Retrieved September 2, 2015, from http://www.elsevier.com/locate/aap.

Ozkan T, Lajunen T, Dogruyol B, Yıldırım Z, Çoymak A. (2012). Motorcycle accidents, rider behaviour, and psychological models. Accident Analysis & Prevention; 49(0):124-32.