เมลิออยโดสิสบริเวณศีรษะและลำคอ

บทคัดย่อ

          การศึกษาย้อนหลังเชิงพรรณนาในผู้ป่วยเมลิออยโดสิสบริเวณศีรษะและลำาคอ และมีผลการเพาะเชื้อยืนยันจากหนองว่าเป็นการติดเชื้อ Burkholderia Pseudomallei ที่เข้ารับการรักษาในแผนก หู คอจมูก โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ อุบลราชธานี ระหว่างเดือน มกราคม 2551 ถึง ธันวาคม 2556 พบว่ามีผู้ป่วยจำานวน 39 ราย เป็นชาย 28 ราย หญิง 11 ราย ผู้ป่วยส่วนใหญ่อายุไม่เกิน 10 ปี (ร้อยละ 51.28)ช่วงเวลาที่ผู้ป่วยมานอนโรงพยาบาลส่วนใหญ่เป็นช่วงฤดูฝน ระหว่างเดือนพฤษภาคม ถึง เดือนสิงหาคม(ร้อยละ 69.23) ผู้ป่วย 2 ราย ในจำานวนนี้มีประวัติอุบัติเหตุทางรถยนต์ และอีก 1 ราย ได้รับการถอนฟันก่อนที่จะมีอาการ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่มีประวัติโรคประจำาตัว (ร้อยละ 66.67) ส่วนผู้ป่วยที่มีโรคประจำาตัวส่วนใหญ่เป็นโรคเบาหวาน ตำาแหน่งของโรคที่พบมากที่สุด คือ ฝีที่บริเวณต่อมนำ้าลายพาโรติด (parotid abscess)รองลงมาคือ ฝีที่บริเวณคอ (cervical abscess) อาการของผู้ป่วยที่มักจะพบมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยได้แก่ อาการบวมที่บริเวณใบหน้าและลำาคอ ไข้สูง และอ้าปากได้น้อย ผู้ป่วยทั้งหมดได้รับการรักษาโดยการผ่าตัดระบายหนอง ผลการเพาะเชื้อพบว่าเชื้อมีการดื้อต่อยา ampicillin, gentamicin ขณะที่ตอบสนองต่อยา chloramphenicol, cotrimazole, ciprofloxacin, tetracycline, ceftazidime, amoxilclavulanate, sulperazone, imipenem ซึ่งผู้ป่วยส่วนใหญ่ได้รับยาเป็น ceftazidime ร้อยละ 66.66 รองลงมาคือ clindamycin ร่วมกับ ceftazidime ร้อยละ 20.51 มีผู้ป่วย 12 ราย ได้ทำาอัลตราซาวด์บริเวณท้อง ซึ่งพบว่า 2 ราย มีการติดเชื้อที่กระจายไปยังตำาแหน่งอื่น คือ ฝีบริเวณม้าม 1 ราย และฝีที่ตับ 1 ราย ไม่ปรากฏว่ามีผู้ป่วยเสียชีวิตในการศึกษาครั้งนี