ผลของโปรแกรมไทยต่อพัฒนาการด้านอารมณ์สังคมเด็กออทิสติก และทักษะการมีปฏิสัมพันธ์ และความเครียดของผู้ดูแล: กรณีศึกษา อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมไทย (Thai Home-based Autism Intervention Model: THAI Model) ต่อพัฒนาการด้านอารมณ์สังคมเด็กออทิสติก และทักษะการมีปฏิสัมพันธ์ และความเครียดของผู้ดูแล เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบวัดกลุ่มเดียว ก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นครอบครัวเด็กออทิสติกจำนวน                12 ครอบครัว ประกอบด้วยเด็กออทิสติก 12 คน และผู้ดูแล 12 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง สำหรับโปรแกรมไทยประกอบด้วย 1) กิจกรรมห้องเรียนพ่อแม่ 2) การส่งเสริมพัฒนาการเด็กและฝึกสอนผู้ดูแลที่คลินิกโดยนักกิจกรรมบำบัด 3) การส่งเสริมพัฒนาการที่บ้านโดยผู้ดูแล และ 4) กิจกรรมเยี่ยมบ้าน เครื่องมือสำหรับเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย 1) แบบประเมินพัฒนาการอารมณ์สังคม 2) แบบประเมินทักษะการมีปฏิสัมพันธ์ และ 3) แบบวัดความเครียดผู้ดูแล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และ Wilcoxon signed rank test ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังจากสิ้นสุดโปรแกรม 6 เดือน เด็กมีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นของพัฒนาการด้านอารมณ์สังคม (Z = -1.29, p = .197) และผู้ดูแลมีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นของทักษะการมีปฏิสัมพันธ์กับเด็ก (Z = -1.783, p = .075) ส่วนคะแนนความเครียดของผู้ดูแลลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -2.71, p = .007) โดยสรุป โปรแกรมไทยทำให้ครอบครัวมีทักษะในการดูแลเด็กออทิสติกมากขึ้น ความเครียดในครอบครัวลดลง และสามารถนำไปปฏิบัติเองที่บ้านได้ โดยการศึกษาครั้งต่อไปควรเพิ่มกลุ่มตัวอย่างกลุ่มควบคุม และระยะติดตามผล