ผลของการกระตุ้นไฟฟ้าบริเวณฝ่าเท้าร่วมกับการฝึกการทรงตัวเพื่อเพิ่มความสามารถในการมั่นคงของการทรงท่าและการเดินในผู้ป่วยเบาหวานที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อม: การศึกษานำร่อง

บทคัดย่อ

ที่มาและความสำคัญ: ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อม พบว่ามีการลดลงของการรับความรู้สึกบริเวณฝ่าเท้า ซึ่งส่งผลต่อความสามารถในการทรงตัวเป็นสาเหตุให้เกิดภาวะเสี่ยงล้ม จากการศึกษาที่ผ่านมาพบว่าการฝึกการทรงตัวและการกระตุ้นไฟฟ้าบริเวณฝ่าเท้าในระดับความรู้สึก สามารถเพิ่มความสามารถในการทรงตัวในผู้ป่วยเบาหวานที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อมได้ อย่างไรก็ตาม การศึกษาที่ผ่านมาส่วนใหญ่เป็นการรักษาเพียงอย่างเดียว ยังไม่มีการศึกษาที่ดูผลร่วมของการรักษาทั้ง 2 อย่าง

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของการกระตุ้นไฟฟ้าที่บริเวณฝ่าเท้าร่วมกับการฝึกการทรงตัวเป็นเวลา 4 สัปดาห์ต่อความมั่นคงในการทรงท่าและความสามารถในการเดินในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อม

วิธีการวิจัย: ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อมจำนวน 7 คน ได้รับการกระตุ้นด้วยไฟฟ้าที่บริเวณฝ่าเท้าร่วมกับการฝึกการทรงตัวในท่ายืนเป็นระยะเวลา 3 ครั้ง/สัปดาห์ 4 สัปดาห์ติดต่อกัน โดยการประเมินการแกว่งของลำตัวของโดยใช้ Lord’s sway meter ใน 4 เงื่อนไข (ลืมตายืนบนพื้นแข็ง หลับตายืนบนพื้นแข็ง ลืมตายืนบนพื้นนิ่ม และหลับตายืนบนพื้นนิ่ม) และประเมินความเร็วในการเดินด้วยแบบประเมิน 10 meter walk test ซึ่งทำการประเมินก่อนและหลังจากการฝึก

ผลการวิจัย: ผลการศึกษาพบว่าหลังจากการฝึก 4 สัปดาห์ติดต่อกันผลการแกว่งของลำตัวทั้ง 4 เงื่อนไขและความเร็วในการเดินของผู้ป่วยดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) เมื่อเทียบกับก่อนการฝึก

สรุปผล: ผลของการกระตุ้นไฟฟ้าที่บริเวณฝ่าเท้าร่วมกับการฝึกการทรงตัวเป็นเวลา 4 สัปดาห์ช่วยเพิ่มความมั่นคงในการทรงท่าและความสามารถในการเดินในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีภาวะปลายประสาทเสื่อม