ผลของโปรแกรมกิจกรรมศิลปะต่อภาวะซึมเศร้าและการเห็นคุณค่าในตนเองของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ในกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
ภาวะซึมเศร้า, โปรแกรมกิจกรรมศิลปะ, การเห็นคุณค่าในตนเอง, นักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมกิจกรรมศิลปะต่อภาวะซึมเศร้าและการเห็นคุณค่าในตนเองของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นใน กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ในกรุงเทพมหานคร จำนวน 59 คน ที่มีคะแนนจากการวัดด้วยแบบประเมินภาวะซึมเศร้า Children’s Depression Inventory (CDI) ที่ระดับน้อยถึงปานกลาง การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลประกอบด้วย โปรแกรมกิจกรรมศิลปะ แบบประเมินภาวะซึมเศร้าฉบับภาษาไทย (Children’s Depression Inventory; CDI) แบบประเมินการเห็นคุณค่าในตนเองฉบับภาษาไทย (The Pictorial Thai Self esteem Scale; PTSS) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ paired t-test ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีระดับคะแนนค่าเฉลี่ยของภาวะซึมเศร้าลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .01) และระดับคะแนนค่าเฉลี่ยของการเห็นคุณค่าในตนเองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .001)
ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าโปรแกรมกิจกรรมศิลปะเป็นทางเลือกหนึ่งในการบำบัดที่สามารถนำไปใช้ส่งเสริมการเห็นคุณค่าในตนเองและลดภาวะซึมเศร้าในนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
เนื้อหาบทความหรือข้อคิดเห็นต่างๆ ในวารสารพยาบาลสภากาชาดไทยนี้ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการ หรือสถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย