The ผลของโปรแกรมกระตุ้นการรู้คิดของผู้สูงอายุที่มีภาวะความจำบกพร่องเล็กน้อย
คำสำคัญ:
โปรแกรมกระตุ้นการรู้คิด , ผู้สูงอายุ, ภาวะความจำบกพร่องเล็กน้อยบทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมกระตุ้นการรู้คิดต่อการทำหน้าที่ด้านการรู้คิดในผู้สูงอายุที่มีภาวะความจำบกพร่องเล็กน้อย กลุ่มตัวอย่าง 30 รายมีคุณลักษณะตามเกณฑ์ที่คัดเลือกเข้าร่วมโปรแกรมจำนวน 6 ครั้ง ครั้งละ 2 ชั่วโมง แต่ละครั้งห่างกัน 2 สัปดาห์ เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล 1) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป 2) แบบประเมินภาวะซึมเศร้า 2 คำถาม 3) แบบวัดความเศร้าในผู้สูงอายุไทย 15 ข้อ 4) แบบประเมินความสามารถการประกอบกิจวัตรประจำวัน 5) แบบทดสอบสภาพสมองเบื้องต้น ฉบับภาษาไทย 6) แบบทดสอบสมรรถภาพสมองโมคา ค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยง Inter-rater reliability ของเครื่องมือวิจัย 3) – 6) ได้ 0.55, 0.77, 0.69 และ 0.71 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และสถิติทดสอบที
ผลการวิจัยพบว่าค่าเฉลี่ยคะแนนการทำหน้าที่ด้านการรู้คิดในกลุ่มตัวอย่างหลังเข้าโปรแกรม( M = 24.28, SD = 2.95 ) สูงกว่าก่อนเข้าโปรแกรม ( M = 19.97, SD = 3.21) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 8.64, p < .001) และค่าเฉลี่ยคะแนนการทำหน้าที่ของสมองด้านการมีสมาธิ ด้านภาษา และด้านความจำ หลังเข้าโปรแกรมสูงกว่าก่อนเข้าโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 4.00, p < .001), (t = 4.61, p < .001) และ (t = 6.79, p < .001) ตามลำดับ
โปรแกรมกระตุ้นการรู้คิดของผู้สูงอายุที่มีภาวะความจำบกพร่องเล็กน้อยสามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อส่งเสริมการทำหน้าที่ด้านการรู้คิด และลดความเสี่ยงของการเกิดสมองเสื่อมในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
Muangpaisan W. Dementia: prevention, assessment and care. Bangkok: Faculty of Medicine Siriraj Hospital, Mahidaol University; 2013. (in Thai).
Undara W, Singhasenee U, Wongnitikul P. The study of dementia, knowledge and prevention of dementia and the demographic data in the elderly association of Royal Thai Air Force Nursing College. JOPN 2016;8(1):23-33. (in Thai).
American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual disorders: DSM-5. 5thed Washington: American Psychiatric Publisher; 2013.
Kaduszhiewicz H, Eisele M, Wiese B, Prokein J, Luppa M, Luck T, et al. Prognosis of mild cognitive impairment in general practice: result of the German Age CoDE study. Ann Fam Med 2014;12:158–65.
Subindee S, Sritanyarat W. Mild cognitive impairment in older persons with chronic illness attended at a chronic care clinic of a primary care unit Khon Kaen province. Journal of Nursing Science & Health 2014;37(1):43-50. (in Thai).
Praison P, Chuajedton P. Factors related to mild cognitive impairments in elderly people in Chiang Rai Province. Thai Journal of Nursing Council 2017;32(1):64-80. (in Thai).
Social Development Office and Human Security, Prachuap Khiri Khan Province. Report of social situation, Prachuap Khiri Khan Province 2020. Prachuap Khiri Khan: Social Development Office and Human Security; 2020.
Spector A, Thorgrimsen L, Woods B, Royan L, Davies S, Butterworth M, Orrel M. Efficacy of an evidence-based cognitive stimulation therapy programme for people with dementia: randomised controlled trial. Br J Psychiatry 2003;183:248-54.
Aguirre E, Spector A, Orrell M. Guideline for adapting cognitive stimulation therapy to other cultures. Clin Interv Aging 2014;9:1003-7.
Aguirre E, Woods RT, Spector A, Orrell M. Cognitive stimulation for dementia: a systematic review of the evidence of effectiveness from randomised controlled trials. Ageing Res Rev 2013;12(1):253-62.
Suwanmosi P, Kaspichayawattana J. The effects of cognitive stimulation program on memory of community-dwelling older persons with mild cognitive impairment. JOPN 2016;8(2):45-57. (in Thai).
Jeeraya S, Hengudomsub P. Vatanasin D, Pratoomsri W. Effects of cognitive stimulation program on perceived memory self-efficacy among older adults with mild cognitive impairment. The Journal of Faculty of Nursing Burapha University 2018;26(2):30-9. (in Thai).
Ramking N, Soonthornchaiya R, Vuthiarpa S. The effects of cognitive stimulation program on the cognitive function of older adults with mild cognitive impairment. Journal of Nursing and Health Care 2018;36(2):114-22. (in Thai).
Kwok T, Wong A, Chan G, Shiu YY, Lam K, Young D, et al. Effectiveness of cognitive training for Chinese elderly in Hong Kong. Clin Interv Aging 2013;8:213-9.
Kroenke K, Spitzer RL, Williams JB. The Patient Health Questionnaire-2: validity of a two-item depression screener. Med Care 2003;41(11):1284-92
Lee S, Dajpratham P. Criterion validity of the Thai version of the PHQ-9 and the PHQ-2 for screening major depression in Thai elderly. J Thai Rehabil Med 2017;27(1):30-7. (in Thai).
Wongpakaran N, Wongpakaran T, Van Reekum R. The use of GDS-15 in detecting MDD: a comparison between residents in a Thai long-term care home and geriatric outpatients. J Clin Med Res 2013:5(2):101-11.
Institute of Geriatric Medicine, Ministry of Health. A guide to healthy older screening for community health volunteer. Nonthaburi: Institute of Geriatric Medicine; 1999.
Institute of Geriatric Medicine. Cognitive function tests Thai Version: MMSE-Thai 2002. Nonthaburi: Institute of Geriatric Medicine; 2001.
Tangwongchai S, Charernboon T, Phanasathit M, Akkayagorn L, Hemrungrojn S, Phanthumchinda K, et al. The validity of Thai version of the montreal cognitive assessment (MoCA-T). Dement Neuropsychol [Internet]. 2009 [cited 2018 Oct 10];3(2):173. Available from: https://www.researchgate.net/publication/311715441_The_validity_of_thai_version_of_the_montreal_cognitive_assessment_MoCA-T
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาบทความหรือข้อคิดเห็นต่างๆ ในวารสารพยาบาลสภากาชาดไทยนี้ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการ หรือสถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย
