ความต้องการของญาติผู้ดูแลหลักของผู้ป่วยที่มารับบริการ ณ หน่วยอุบัติเหตุ ฉุกเฉิน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อมูลทั่วไปและความต้องการของญาติผู้ดูแลหลักของผู้ป่วยที่มารับบริการ ณ หน่วยอุบัติเหตุ ฉุกเฉิน โรงพยาบาลโรงเรียนแพทย์แห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร  กลุ่มตัวอย่างจำนวน 437 คน และได้รับการคัดเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์คัดเข้าเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามประกอบไปด้วย 2 ส่วน คือ ข้อมูลส่วนบุคคล และแบบประเมินความต้องการของญาติผู้ดูแลหลัก เครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน  และค่า CVI = 1  และค่าความเชื่อมั่นด้วยสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค เท่ากับ .92 และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติเชิงพรรณนา 

ผลการวิจัยพบว่า  1) ข้อมูลส่วนบุคคล ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 72.3  ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ดูแลและผู้ป่วย คือบุตร ร้อยละ 51.9  มีอายุระหว่าง 21-40 ปี  ร้อยละ 44.9  และ 2) พบว่าความต้องการของญาติผู้ดูแลหลักโดยรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง (Mean = 3.43, SD = 0.64) วิเคราะห์ความต้องการรายด้าน พบว่า ความต้องการด้านความเชื่อมั่นและลดความวิตกกังวลมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด  3.83 (SD = 0.41)  และอยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ความต้องการด้านข้อมูลมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก  (Mean = 3.57, SD = 0.55)  สำหรับความต้องการด้านการอยู่ใกล้ชิดผู้ป่วย   ความต้องการด้านความสะดวกสบาย ความต้องการด้านความช่วยเหลือและสนับสนุน  ค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง (Mean = 3.43, SD = 0.64; Mean = 3.25, SD = 0.78; Mean = 3.08, SD = 0.83)  ผลการศึกษาสะท้อนว่านโยบายความปลอดภัยที่เน้นความปลอดภัยทั้งผู้ป่วยและบุคลากรสุขภาพ (2P safety) ควรขยายการสื่อสารให้ครอบคลุมถึงความต้องการของญาติผู้ดูแลหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการให้ข้อมูลเพื่อตอบสนองความต้องการด้านความเชื่อมั่นและลดความวิตกกังวล ภายใต้แนวคิดที่ครอบครัวเป็นศูนย์กลางซึ่งมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับผู้ดูแลหลัก  การปรับปรุงการสื่อสารเป็นกลยุทธ์สำคัญในการเติมเต็มความมั่นใจมากขึ้นในบริการด้านสุขภาพ ป้องกันผลกระทบทางอารมณ์ และเสริมสร้างความร่วมมือกับการรักษาพยาบาลและการดูแลผู้ป่วยด้านความเชื่อมั่นและลดความวิตกกังวลมีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุดในระดับมาก (Mean = 3.83, SD = 0.41) รองลงมา คือ ความต้องการด้านข้อมูล  (Mean = 3.57, SD = 0.55) ความต้องการด้านการอยู่ใกล้ชิดผู้ป่วยในระดับปานกลาง (Mean = 3.43, SD = 0.64) ความต้องการด้านความสะดวกสบายในระดับปานกลาง (Mean = 3.25, SD = 0.78) และความต้องการด้านความช่วยเหลือและสนับสนุนอยู่ในระดับปานกลาง (Mean = 3.08, SD = 0.83)

ผลการศึกษาสะท้อนให้เห็นว่านโยบายความปลอดภัย 2P ที่เน้นความปลอดภัยทั้งผู้ป่วยและบุคลากรสุขภาพต้องมีการขยายให้ครอบคลุมถึงความต้องการของครอบครัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้แนวคิดที่ครอบครัวเป็นศูนย์กลางซึ่งมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับผู้ดูแลหลัก การเพิ่มระยะเวลาการนัดตรวจตามเกณฑ์เฉพาะและการปรับปรุงการสื่อสารเป็นกลยุทธ์สำคัญในการเติมเต็มความมั่นใจมากขึ้นในบริการด้านสุขภาพ ป้องกันผลกระทบทางอารมณ์ และเสริมสร้างความร่วมมือกับการรักษาพยาบาลและการดูแลผู้ป่วย