ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติบทบาทการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย แบบประคับประคองของพยาบาลชุมชน จังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

พยาบาลชุมชนเป็นบุคลากรระดับปฐมภูมิที่มีบทบาทสำคัญในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองที่บ้าน เนื่องจากมีความใกล้ชิดกับประชาชนและชุมชน อย่างไรก็ตาม ปัจจัยทำนายที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติบทบาทดังกล่าวยังไม่ได้รับการศึกษาครอบคลุมและลึกซึ้งอย่างเพียงพอ การวิจัยแบบความสัมพันธ์เชิงทำนายนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการปฏิบัติบทบาทของพยาบาลชุมชนในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองและศึกษาปัจจัยทำนายที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติบทบาทดังกล่าวกลุ่มตัวอย่าง คือ พยาบาลชุมชนในจังหวัดมหาสารคาม จำนวน 240 คน ซึ่งมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนดและคัดเลือกสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม การเก็บรวบรวมข้อมูลระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงสิงหาคม พ.ศ. 2567และใช้แบบสอบถาม 5 ส่วน ได้แก่ แบบสอบถามการปฏิบัติบทบาทการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคอง แบบวัดความรู้ในการปฏิบัติบทบาทฯ แบบสอบถามทักษะในการปฏิบัติบทบาทฯ

แบบสอบถามทรัพยากรในการปฏิบัติบทบาทฯ แบบสอบถามปัจจัยด้านแรงจูงใจในการปฏิบัติบทบาทฯ และแบบสอบถามการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารในการปฏิบัติบทบาทฯ ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน และมีค่าความเชื่อมั่นอยู่ที่ 0.99, 0.78 (KR-20), 0.99, 0.98, 0.99 และ 0.98 ตามลำดับ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน

ผลการวิจัยพบว่า การปฏิบัติบทบาทการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองของพยาบาลชุมชนในจังหวัดมหาสารคามโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (Mean_adj = 2.44, S.D. = 0.30)  ทั้งนี้ปัจจัยประสบการณ์การดูแล (β = .48) และทักษะในการปฏิบัติบทบาท (β = .28) สามารถร่วมทำนายการปฏิบัติบทบาทการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองได้ ร้อยละ 51 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (R²_adj = .51, F = 123.95, p < .001) ข้อเสนอแนะ ควรพัฒนาโปรแกรมส่งเสริมการปฏิบัติบทบาทการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองของพยาบาลชุมชน โดยเน้นการเสริมทักษะในการปฏิบัติบทบาท โดยเฉพาะในผู้ที่มีประสบการณ์น้อย พร้อมสนับสนุนให้พยาบาลที่มีประสบการณ์ร่วมเป็นพี่เลี้ยงหรือที่ปรึกษา เพื่อยกระดับประสิทธิภาพการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคองในชุมชน